Als beginnende naaister leer ik de basiskneepjes van het vak bij mijn moeder, die een naaimachine heeft en geschoold is in de snit en naad. Ik had een concreet doel om te starten: ik wou voor mijn dochter een kleedje maken. Tegen haar verjaardag nog wel. Nu ja, het was toen nog maar januari en ze is pas jarig op 10 februari. Tijd genoeg dus. Een patroontje vond ik hier heel goed uitgelegd. Een mooi stofje vond ik eerder al, tijdens de kerstvakantie in Gent toen we het Kina bezochten.
Het vlotte heel goed. Eind januari was het al bijna helemaal klaar, behalve de zoom. Gelukkig heb ik het haar daarvoor nog eens speciaal laten passen want ik had het op een kleedje van afgelopen zomer gelegd om de lengte te weten, een paar centimeters extra gemeten voor de groei en dan nog wat extra centimetertjes voor de zoom er bij gerekend. Maar het kind was zo hard gegroeid dat ik slechts een mini-zoompje kon stikken! En dat gebeurde nog vlug vlug 2 avonden voor haar verjaardag want door al die ziektekiemen die hier in huis rond waaiden was het er eerder nog niet van gekomen.
Het resultaat mag gezien worden, al zeg ik het zelf. Ons meisje vond het ook heel mooi; ze wou het bij het passen zelfs al niet meer terug uitdoen.
Weet je wat ze ook nog zei?
"Het is een vestje, maar dan langer"
Inderdaad, de Zsazsa-gilet maar dan langer. En met een rits er achterin. Hoe raadt ze het toch? :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten