vrijdag 30 november 2012

Kunstenslinger

De laatste tijd hebben we veel moois geknutseld en gefabriceerd.  Helaas hangt ons prikbord zowat vol met brieven van school, gezinsbond, ...  Dus zocht ik een andere mogelijkheid om onze "kunst" in huis tentoon te hangen.


Het werd een simpel lint (overschot van de doopsuiker van zoonlief), met een duimspijker omhoog geprikt van de deur tot aan het raam.


Ik verschoot ervan hoe fier onze kindjes erop zijn.  Ze reageerden super enthousiast en zitten er vaak naar te kijken (en ik stiekem ook tijdens mijn verplichte rust ;-) )

De meeste werkjes zijn van de dochter, enkel 1 groene herstboom en het zwarte papier met witte verf is van de zoon.  Slechts 1 werkje is van op school, de kleurige rupsje nooit genoeg, omdat ik ze zó mooi vond.

Vorig schooljaar vond ze inkleuren saai maar sinds september begint ze er terug zin in te krijgen en er zelfs terug naar te vragen.  Toen er bij de reclame een kleurplaat van haar favoriete meiden zat, was ze natuurlijk niet meer te houden, met dit als resultaat.  Zelfs in kleurplaten zie je je kinderen groeien.



Nog meer natuurlijk in echte tekeningen.  Het uiterst linkse op de slinger is een zelfportret van dochterlief.  Ze begon met de voeten (!) en tekende er dan pas benen, een lijf en als laatst een hoofd aan.  Met veel haar, uiteraard.


Schattig hè?  :-)

donderdag 29 november 2012

Onze kleine zwarte piet

Sinds gisteren kon mijn kleine meid eindelijk terug naar school en vandaag werd dat al leuk gevierd met een heus "zwarte pieten-feest" voor alle kleuters.  Die mochten allemaal verkleed als zwarte piet naar school komen om dan de hele voormiddag typische zwarte pieten-opdrachten te doen (zingen, klimmen, dansen, ...)
Maar dus moest ik voor ons meisje nog aangepaste accessoires voorzien.  Dat werden een pietenmuts en een witte kraag. 


Inspiratie voor de pietenmuts haalde ik hier.  Ik knipte eigenlijk gewoon een cirkel die dubbel zo groot was als de omtrek van haar hoofd, naaide die om en liet een randje van zo'n 2 cm om daarin de rek te doen.
Ik gebruikte blinkende katoen van het stoffenspektakel.
De gele pluim naaide ik er vast op, kwestie van ze niet te verliezen.


 

Voor het kraagje naaide ik aan weerszijden van een kantje stukjes velcro zodat het mooi bleef vasthangen en toch gemakkelijk terug los kon.


Op het hoofd gezien viel de muts een beetje klein uit, maar dat kon ik pas vanmorgen vaststellen. 
Volgende keer moet ik ze dus toch wat groter maken.



En zoals het echte pieten betaamt,
kon ook onze kleine zwarte piet het niet laten
om uit de schouw te kruipen ;-)

woensdag 28 november 2012

Knutselen: adventskrans

Zondag begint de advent.  En aangezien ik hier de afgelopen anderhalve week een zieke dochter te entertainen had die haar verveelde op de koortsvrije momenten, hebben we ons aan een adventskrans gezet.


Ik liet haar uit reclamefolders allemaal stukjes donkergroen knippen.  Ze was erg kritisch: zonder randjes, zonder andere kleuren en zeker zonder letters.

Ikzelf knipte uit een stukje rood 4 stroken die de kaarsen moeten voorstellen.
Op een blad tekende ik dan een grote krans.  Daarbinnen mocht dochterlief het groen plakken.
Nog wat versieringen en de kaarsen er op en klaar is kees!


Vanaf zondag teken we daar elke zondag een extra vlammetje op een kaars.  Of misschien plakken we er wel een uitgeknipt stukje geel op :-)

dinsdag 27 november 2012

Knutselen: herfstbomen

De bladeren zijn bijna allemaal van de bomen.  We hebben er nog van geprofiteerd om de resterende bladeren te drogen en er mee te knutselen.
De laatste tijd doen onze kindjes niet liever dan plakken (lees: lijm uitsmeren)

Dus maakten we herfstbomen:





maandag 26 november 2012

Voor onze grote smossers

Uit een Ikea-handdoek knipte ik 2 grote lappen, stikte een biais-lint aan de rafelende zijkant en aan de hals.  In een wip en een knip waren dus deze 2 grote bavetten klaar.  


Want zoals u kan zien, hebben wij grote smossers in huis en is het dus super handig om het bord helemaal op de bavet te kunnen zetten: geen kwikkelend bord en geen soep die tussen mond en bord op de beentjes belandt.


donderdag 22 november 2012

Goestingskes

Zwanger zijn, dat doet wat met een mens.  Momenteel ben ik verslaafd aan mandarijntjes en koekjes met chocolade.  Die koekjes met chocolade heb ik trouwens in al mijn zwangerschappen graag gegeten, maar wonderwel niet dezelfde soort koekjes.  In mijn eerste zwangerschap waren dinosauruskoeken mijn favoriet.  In mijn tweede zwangerschap was ik verlekkerd op zandkoekjes met melkchocolade.  En nu, nu proef ik graag verschillende soorten koekjes met chocolade.  


 Deze "penny's" waren vlug op.  In een oud retro papiertje, pure nostalgie!


Mijn man verraste me met deze koekjes van Côte d'Or.  Ja, een hoogzwangere vrouw die moet rusten mag wel eens verwend worden, hè. ;-)  Die koekjes moest ik natuurlijk direct eens proeven.


Helaas was het evenwicht tussen de hoeveelheid koekje en de hoeveelheid chocolade niet optimaal.


Te veel chocola en te weinig koek. 
Dan zijn scholiertjes of de variant uit de Aldi wel lekkerder, vond ik persoonlijk.  Al hield me dat toch niet tegen de rest van het het koekje ook op te eten ;-)

Nog zo'n 60 dagen!

vrijdag 16 november 2012

Little People (Fisher-Price)

Toen ik klein was, heb ik heel veel gespeeld met Fisher-Price.  We hadden het huisje en het schooltje en mijn man had het schooltje, de bus, de boerderij en de garage.  U kent die wel, die retro gevallen.  Onze kindjes spelen daar bij hun grootouders nog altijd heel graag mee.  Wij vroeger ook.  Uren hebben we daarmee gespeeld, onze fantasie laten spreken en hele levens verzonnen met de poppetjes.




Ondertussen is dat Little People geworden, onderdeel van Fisher-Price.  Met andersvormige poppetjes, veel kleurtjes, minder attributen en vaak ook met geluidjes (lees: batterijen).
Ik weet niet hoe het komt, maar mijn kinderen zijn daar altijd vlug mee uitgespeeld.  Met duplo of Playmobil of de oude Fisher-Price kunnen ze wél uren zoet zijn maar niet met Little People.  Misschien ligt dat aan hun eigen voorkeur, al hoor ik dat van andere mama's over hun kindjes ook.

Van Little People hebben wij:
- de manege (dierengeluiden stal)

Meestal bied ik de 2 boerderijen samen aan en op een andere keer eens het pretpark met de bus en het vliegtuig.  Alles samen is te veel, dan spelen ze er nog minder mee.


Hier zijn ze met het pretpark aan het spelen.  Zoonlief probeert de vliegertjes te laten draaien.  Daar moet je heel hard op duwen eer er beweging in komt.  Helaas een beetje te hard, of zijn mijn kindjes nu slappelingen?  Wat is er mis met een simpele draaibeweging aan het draaimolentje bij het schooltje van 30 jaar geleden?  Ook al vlogen daar - bij te veel enthousiasme - poppetjes uit, dat konden kindjes tenminste zelf bedienen.

Jammer want het oogt wel mooi en ze zouden er veel meer plezier aan beleven.  Idem voor de draaimolen die vast hangt aan de racebaan.  Daar moet je draaien aan de oranje knop bovenaan maar het heeft lang geduurd eer de handjes van onze kindjes groot genoeg waren om die stroeve knop rond te draaien. 

De racebaan zelf is wél leuk.  Nog voor mijn zoontje 1 jaar was, kon hij het autootje al bovenaan zetten, de aap omhoog trekken en het paarse hefboompje omhoog doen zodat het autootje naar beneden vloog en daar aangekomen ervoor zorgde dat de aap naar beneden bungelde.  Geweldig vinden ze dat; dat hebben ze zeker al 100x gedaan!


Aan de kleine boerderij met zoo-diertjes is een waterput. Toen mijn dochter anderhalf was, vond ze het tof om alle diertjes daar één voor één water te geven.  En met de tractor eens binnen en buiten te rijden.  Maar daar bleef het bij.


Sinds we de manege erbij hebben, kunnen ze een grotere wei bouwen.  


En aangezien de zoon zot is van tractors, vindt hij het super om ermee in en uit de weide te rijden.


Gelukkig hebben we 2 tractors en 2 karren want zo'n grote boerderijen, dat geeft veel werk.
En gelukkig kan je het geluid van de manege afzetten; als de diertjes eten of drinken, geeft dat geluid en als je op de gele knop achter de staldeuren duwt, kan je een paard horen hinniken of krijg je een cowboy-liedje te horen.  Yeah right!


De Little People komt hier niet vaak meer uit de doos.  Of voor eventjes, en dan wordt er eigenlijk nauwelijks mee gespeeld, op de tractors of de bus na.
Jammer...
Spelen jullie kindjes wél veel met Little People?

dinsdag 13 november 2012

Nijntjes kleurendraaimolen

Nog een spelletje uit de collectie van mijn zus-kleuterjuf is Nijntjes kleurendraaimolen.  


Hier heb ik me serieus aan mispakt.  Ik dacht dat het een spel was om peutertjes de kleuren te leren, zoiets in de trant van bonte ballonnen, ook van Nijntje.  Maar het is toch een gradatie moeilijker omdat je het met 2 kleurendobbelstenen speelt.  De zoon, die zich oorspronkelijk mee aan tafel had geïnstalleerd, droop dan ook vlug af.


Iedereen krijgt een aanlegkaart waar figuurtjes op staan.  Aan de buitenzijde zijn er uitsparingen om ronde kaartjes in te leggen.  Je kan zien dat die uitsparingen telkens aan 2 verschillende kleuren grenzen, bvb rechts onderaan groen en geel.  1 van de figuurtjes op je kaart bestaat dan uit groen en geel, in dit geval de margriet.  Het is dus erg gedetailleerd want het groen en geel van de margriet vallen niet zo op.  Bovendien bestaat de margriet ook uit wit, maar die kleur doet niet mee.

Als je dan met de kleurendobbelstenen een combinatie gooit, zoals hier bvb. oranje en blauw, ...


... dan mag je uit alle kaartjes op tafel het figuurtje met oranje en blauw kiezen dat op jouw aanlegkaart staat afgebeeld.


Op deze aanlegkaart is de combinatie van oranje en blauw dus het kaartje van Betje big.


Dat is een moeilijk stappenplan.  Eerst bekijk je de kleuren van de dobbelsteen, dan zoek je op je aanlegkaart welk figuurtje daarmee overeen komt en vervolgens zoek je dat figuurtje tussen alle andere kaartjes op tafel.  Pas dan kan je het kaartje nemen en aanleggen aan je kaart.
Diegene die eerst zijn aanlegkaart vol heeft, is gewonnen.

Het is best wel een leuk en onderhoudend spelletje, alleen tegen het einde wordt het wat saai als je telkens kleurencombinaties gooit die je al hebt liggen.

Nijntjes kleurendraaimolen van Ravensburger.  Van 3 1/2 tot 6 jaar, voor 2-4 spelers.

P.S. Dank je wel voor alle lieve commentaren op mijn vorig bericht.  Ik rust zoveel ik kan!

zondag 11 november 2012

Over de buik die vals alarm gaf

Misschien had u het al gemerkt dat het hier zo stilletjes was.  Ik ben een klein weekje op logement naar het UZA geweest omdat gevreesd werd dat de baby al zou komen, ook al is die pas voorzien voor januari.  Gelukkig is mijn buikje nog steeds mooi rond en mag ik nu thuis verder rusten.



zaterdag 3 november 2012

Garage en speelmat

Heel populair speelgoed hier in huis zijn autootjes.  Auto's in alle soorten, kleuren en vormen.
Om daar wat extra spelmogelijkheden aan toe te voegen zijn er mogelijkheden genoeg: een garage, een speelmat met straten, een vrachtwagen om de auto's te vervoeren, ...

Voor de eerste verjaardag van de zoon kregen we deze garage:


Kleurrijk en aantrekkelijk met verschillende speelmogelijkheden zoals een lift, een hefboom, een carwash en een tankstation.  Helaas kruipt onze kapoen nogal graag op die garage, hierboven ziet u slechts een knie erop maar soms is het wel meer dan alleen een knie...


Met als gevolg dat die garage al half uit elkaar hangt, niet meer stabiel is en serieus wiebelt.
In de toekomst zou ik dus eerder voor een houten garage gaan i.p.v. zo'n plastic "rommel" te kopen.

Ook voor zijn eerste verjaardag kreeg hij een speelmat met straten en gebouwen.  Dat eerste jaar heeft hij daar niet veel aan gehad; hij snapte nog niet dat je de wegen met je autootjes kon volgen.  Sinds kort heeft hij het door en rijden ze er graag op: van de speeltuin, naar de bioscoop en onderweg nog langs het postkantoor, uiteraard langs het geliefkoosde rond punt.

 

De dochter gebruikt de speelmat ook graag als dansmat.
Voor creatieve geesten: op pinterest heb ik ook al een stratenparcours met afplaktape of uit vilt zien passeren.  Zelfs genaaide tasjes waarin je je autootjes kan meenemen (ook wel 'car wallet' genoemd) met bijhorende autobaan erop.


Nog een grote hit sinds nieuwjaar 2011 is deze vrachtwagen waar je 4 auto's kan oprijden, ze vervoeren en er terug laten afglijden.  Het rode sluitstuk is er al een paar keer af geweest maar dat is er gemakkelijk terug op te zetten.  Het is van hetzelfde merk als onze garage - vandaar de dubbele auto's - maar steviger.  In het begin maakte hij ook lawaai maar gelukkig waren de batterijen vlug op ;-)


Ja, jongens en auto's, als je mijn zoon zou laten doen zou al zijn speelgoed uit dingen met wieltjes bestaan, of toch iets dat ermee te maken heeft ;-)