vrijdag 31 augustus 2012

Terug thuis na een heerlijke vakantie

U had misschien al gemerkt dat het van mijn kant wat stilletjes was in blogland.  We hebben nog genoten van een op 't laatst moment geplande vakantie.  In een vakantiepark in Nederland, waar het heerlijk rustig was omdat de kindjes daar al terug naar school waren.
En nu we terug zijn, kan ik onze mooiste foto's met jullie delen:


De dochter durfde eindelijk terug alleen in het diep met bandjes aan.  Vorig jaar kon ze zich zo ook al voortbewegen maar na de zwemlessen op school (in water van 30 cm diep) was ze bang geworden van dieper water.  Hopelijk duurt het volgend jaar niet tot het einde van de zomer!


De zoon toonde zich durfal op de glijbaan.  Ja, zo kennen we hem.




In het park waren er verschillende activiteiten voor kinderen, waaronder een mini-disco en verhaaltjes voorlezen met "Koos Konijn".  Dochterlief was zot van het konijn en wrong zich telkens tussen alle kindjes door om zo dicht mogelijk bij hem te geraken.


We namen een huisje met extra kindervoorzieningen.  
Naast een babybedje en kinderstoel was er ook wat speelgoed. 
Deze trein had succes van de eerste tot de laatste minuut!


Ook een bolderkar hoort bij zo'n kinderhuisje.  Zoonlief was stuurman van dienst.


Je kan gemakkelijk heel je vakantie in het park spenderen;
met alleen de speeltuintjes te bezoeken zou je al meer dan een dag zoet zijn
en de kindjes worden dat natuurlijk nooit beu.

 

Maar dat zou wel jammer zijn want in de buurt is er ook heel wat moois te zien.  Wij bezochten het witte stadje Thorn, op de grens van Nederland en België.  Toevallig net op de meest bewolkte dag, anders zou het zonlicht misschien te hard afsteken aan onze ogen ;-)


Dat gaf natuurlijk wel wat donkere foto's, nog versterkt door de grote bomen rondom mij.


Maar het is een heel sfeervol dorpje.


Ook daar probeerde zoonlief natuurlijk weg te lopen, zoals altijd en overal.


En wat hadden we geluk met het weer!  Het had er pas geregend toen we er toekwamen en toen we met de auto wegreden, begon het terug te plenzen.  Tijdens het middagdutje van zoonlief brak er zelfs een heuse wolkbreuk los.  Natuurlijk was er nadien een inspectie vereist van de drassigheid van de ondergrond.


We maakten een lange wandeling in het natuurgebied naast het park.

 

En zo eindigde de vakantie dus zoals hij in juli begon: met door de plassen lopen. 
Met tussen de bomen een straaltje zon!

zondag 26 augustus 2012

Mijn vakantiegevoel

De vakantie loopt stilaan op zijn einde wat maakt dat ik hem meer en meer wil vasthouden.  Nog even genieten van een leven zonder ochtendrush.  Nog even genieten van alle dagen dochterlief in huis, ook al is dat heel vermoeiend want ze is wakker van 7u tot 21u (zonder middagdutje) terwijl ik als zwangere toch wel meer nood heb aan slaap en rust.  Gelukkig kan ze haar - als het echt moet - een uurtje stil bezig houden met boekjes lezen terwijl grote broer slaapt zodat ik een beetje kan rusten.  Maar dat is gemiddeld slechts 1 keertje per week nodig.
En wat zal ik haar weer missen vanaf 3 september.  En zoonlief gaat haar waarschijnlijk nog meer missen.  Want zie ze eens genieten van hun vakantie samen:

Nadat ik wat stoelen had horen verplaatsen, ging ik eens piepen:
ze hadden zichzelf geïnstalleerd.

Broer speelt poppenkast voor de zus.

 Ze duwt hem voort op de tractor,
ook al vindt hij dat niet altijd even leuk.

Ze is zijn grote voorbeeld en zijn bron van inspiratie.
Rolt de zus met haar ogen, een minuut later doet hij het achterna.
Leert ze pop piano spelen, ook broer zal dat even later proberen.


Wat gaat dat manneke zich vervelen vanaf 3 september...

Maar nu nog even genieten,
van de vakantie,
van elkaar,
van een uitstapje.


Drie rivieren in Rumst: mooi park met toffe speeltuin.


Mijn vakantiegevoel is een initiatief van Mamarina
Meer "mijn vakantiegevoel" bij Een huis in de straat, @ Yane, Sweet Sienna Hope, Miss Creatuurtje, It's Miek, Elise's blog, ... 
De volledige lijst vind je bij Mamarina.

zondag 19 augustus 2012

Mijn vakantiegevoel: natuurspeeltuin Averegten

Afgelopen week deden we ons vakantiegevoel op in de natuur.  In het provinciaal domein Averegten is er sinds deze zomer een "natuurspeeltuin".  Daar staan geen klassieke speeltuigen maar is er een grote ruimte omgetoverd tot een natuurlijke speelplaats met zavelbergen, wilgentakken en water.  Nogal moeilijk om uit te leggen, kijkt u zelf maar:


Met wilgentakken zijn er gangen gebouwd op kinderhoogte. Er zijn zelfs grotere ruimtes met tafeltjes en stoeltjes gemaakt van boomstammen.  Super tof!





De leukste glijbaan ter wereld !!  :-)




Via het speelbos wandelden we naar de echte speeltuin waar onze kapoenen zich nog 2 uur mochten uitleven alvorens het eetgerief van het Boshuis vol mayonaise te smeren.


De rest van de week speelden we voor waterkiekens.  Dat is voor mij vakantiegevoel ten top!
En voor de kindjes precies nog een beetje meer :-)




Mijn vakantiegevoel is een initiatief van Mamarina
Meer "mijn vakantiegevoel" bij Een huis in de straat, @ Yane, Sweet Sienna Hope, Miss Creatuurtje, It's Miek, Elise's blog, ... 
De volledige lijst vind je bij Mamarina.

vrijdag 17 augustus 2012

Doe-het-zelf-memobord

Allereerst wil ik vermelden dat mijn zus hier met de eer mag gaan lopen.  Ze heeft zelf een memobord gemaakt en ik mocht het met jullie delen.  Een bord waar je met krijt op kan schrijven én waar je magneten aan kan hangen, of zelfs magnetische fotokadertjes. 
Wel, ik moet zeggen dat het chique is.  In 't echt zelfs nog 100x mooier dan op de foto.



Zelf ook zoiets maken?
- Men kope in de kringwinkel een grote fotokader en enkele kleine fotokadertjes.
- Men haalt de vieze oude fotootjes eruit.
- Men verft de rand van de fotokaders in een kleur naar keuze.
- Men verft 3 lagen magneetverf en 2 lagen "schoolbord"verf op de binnenkant van de grote fotokader
- Men bevestigt magneten aan de achterzijde van de kleine fotokadertjes

en klaar!

donderdag 16 augustus 2012

De zindelijke zoon

Sinds zondag hebben we hier geen ongelukjes meer gehad, dus durf ik nu te schrijven dat zoonlief zindelijk is.  Toch was het weer een paar dagen afzien, net zoals met de dochter anderhalf jaar geleden.  Ik vroeg me af: hoe had ik dat destijds nu weer aangepakt?  En om binnen 2,5 jaar niet met dezelfde vragen te zitten, besloot ik het eventjes op te schrijven.  Mocht het u interesseren, kan u altijd verder lezen maar ik waarschuw u even dat ik het niet eufemistisch omschrijf.

We begonnen eraan donderdagnamiddag 2 augustus.  Goed weer, manlief ook thuis (zodat ik met mijn bolle buik en pijnlijk bekken niet zou moeten afzien).  Maar vooral omdat onze zoon al geregeld kwam vertellen dat hij een natte luier had en omdat zijn luiers soms wel een paar uur droog konden blijven.  We gebruikten zowel bij hem als bij zijn zus katoenen luiers als we thuis waren en pampers voor 's nachts en op verplaatsing.

We deden hem enkel een onderbroekje aan en lieten hem zo buiten rondlopen.  De eerste plasjes waren wel eventjes schrikken voor hem.  Maar de volgende avond had hij naast 12 natte onderbroeken (gespreid over 1,5 dag) ook al 3x pipi op het potje gedaan.  En fier dat hij was! 
We hebben wel eventjes gevloekt toen ons tapijt werd gedoopt.  Het is dus aan te raden uw tapijten en matten op te rollen en een tijdje weg te bergen.

Bij elk gevuld potje kreeg hij een chocoladen cent, ook al was de helft er naast.   Maar dat wist hij op voorhand niet.  Stel dat het niet lukte, het ventje zou nogal teleurgesteld zijn als hij er geen kreeg.  Pas bij het eerste gevulde potje haalden we de kleine beloning tevoorschijn.

Dat eerste gevulde potje is trouwens het moeilijkste, ondervond ik bij beide kindjes.  Deze keer kon de dochter het voordoen maar toch blijft het loslaten voor zo'n kleintjes heel moeilijk.  Het ophouden ging al direct 3 uur aan een stuk.  Maar dat loslaten...  Vlak na het eten of vlak na het opstaan zijn de beste momenten om "per ongeluk" een gevuld potje te krijgen.  En vanaf dan waren we vertrokken.

Wanneer zet ik hem op het potje?  Als ik zie dat hij heel duidelijk aan het inhouden is (benen toeknijpen, van het ene been op het andere been steunen) en vlak na het eten en bij het opstaan 's ochtends en na het middagslaapje.

Zaterdag 4 augustus verzamelde hij zo 5 chocoladen centen op 1 dag.  En ook wel 4 natte onderbroeken.  Het was vaak een heel gekrijs om hem op het potje te krijgen.  U moet namelijk weten dat zoonlief al sinds begin juli in zijn nee-fase zit.  Als we dus zeiden: "kom, ga nog eens op uw potje", volgde daar steevast een krijsend "nee, nee, nee" op ook al stond hij heel duidelijk op te houden en was een minuut later heel de vloer nat... 

Ook kaka was een probleem.  Al 3 dagen zonder grote boodschap.  Dat is natuurlijk nog moeilijker om los te laten.  Meermaals per dag stond hij aan de luiertafel te krijsen om een luier om te mogen.  Oh, wat had ik medelijden met mijn zoontje.  Maar ja, hij was goed op weg, nu konden we niet meer terugkrabbelen.  En zo gebeurde het dat we hem zondagochtend uit zijn bedje haalden met een ontzettend stinkende pamper aan.

Zondag 5 augustus maakten we de grote fout om hem een pamper aan te doen en ermee naar de stoomtreintjes in Turnhout te rijden.  Dat is bijna een uur rijden en de auto houden we graag droog.  Ook op zo'n treintje kon hij nu eenmaal niet in een onderbroekje zitten.
Maar zo gaven we hem het signaal: doe maar in uw pamper, dat potje is helemaal niet belangrijk.
Dat hadden we pas de volgende dag door, toen hij de ene natte onderbroek na de andere produceerde.  Zucht en dubbele zucht.  Hoe stom van ons!!  We konden terug van nul beginnen, of zelfs van -1.  Bovendien waren maandag en dinsdag regendagen waardoor onze vloer meermaals moest gedweild worden en ons humeur beneden alle peil verzeilde...  En we aan het twijfelen sloegen.  Zou het toch niet wat te vroeg zijn?  Hij wordt pas eind september 2 jaar.  Waren vorige week geen toevallige gevulde potjes?  Toch zetten we ermee door.  Woensdag werd ook het weer terug beter zodat we opnieuw buiten konden spelen.  Het beterde vlug en tegen het einde van de week kwam hij al vaak "kakaaaaa" krijsend aangelopen  (hij bedoelt daarmee zowel pipi als kaka).

De grote boodschap werd vaak nog 's nachts gedaan, met uitzondering van 1 klein prutsedingetje vrijdag op het potje (waar ik wel laaiend enthousiast over deed, hij was al zo vaak voor enkel 1 protje komen aanlopen).  Wat moest het moeilijk zijn!

Zondag 12 augustus reden we naar oma en opa Rollegem, bij Kortrijk.  In de auto kreeg hij een luier om maar eenmaal daar aangekomen ging die uit en kreeg hij direct een onderbroekje aan.  Oma had voor alle zekerheid ook haar tapijt opgerold.  Maar dat was niet nodig geweest: onze flinke zoon vulde meermaals zijn potje, zelfs met een hele grote boodschap!!!  Oma en opa konden hun ogen niet geloven!  Ook op de terugweg naar huis bleef zijn luier droog.

Ook de volgende dagen ging hij flink op het potje.  Maandag gingen we naar een speeltuin en namen het potje mee, bengelend aan de buggy.  We vertelden het hem en lieten hem zijn onderbroek en een sponsen broekje aan.  Ineens kwam hij uit de speeltuin aangelopen, zwierde zijn potje van de buggy en ging er voor staan zodat ik zijn broekjes naar beneden kon doen.  Hij vulde direct het potje.  Wauw zeg!

Gisteren zijn we gaan zwemmen en zelfs in het zwembad voelde hij het.  Ineens klom hij op het trapje om eruit te gaan, krijste "kaka" en deed een flinke plas op het potje.
Dus durf ik zeggen dat het gelukt is en dat hij droog is.  Hij vergeet soms wel nog zijn onderbroekje naar beneden te doen waardoor hij mét broek en al op zijn potje gaat zitten.  Daardoor wordt dan ook zijn onderhemdje en t-shirt nat, waar hij zich dan wel voor schaamt.  Maar dat is niet erg, benadrukken we hem.  Hij doet het heel goed en wordt beloond met een chocoladen cent!

Van de dochter herinner ik me niet zo veel.  We startten ermee de week voor haar 2e verjaardag en vanaf de dag van haar verjaardag had ze geen enkel ongelukje meer.  Ik herinner me wel nog dat ik toen heel veel gedweild heb en het enorm lastig vond om tegelijkertijd een baby van 4 maand moest borstvoeding geven.  Gezucht en gevloekt.  Maar al bij al was het vlug voorbij.  Ze was tegelijkertijd ook 's nachts droog.  Elke ochtend hadden we een droge pamper.  Als we een zeldzame keer vergaten haar onderbroekje te wisselen voor een pamper, had ze wel een nat bedje.  Psychologisch of een verschillend gevoel?  Met haar derde verjaardag vroeg ze zelf om geen pamper 's nachts meer te moeten dragen en sindsdien is dat ook weer een hele besparing in de portemonnee :-)

Alles op een rijtje:
- trek er voldoende tijd voor uit.  Minstens een week aan 1 stuk
- berg uw tapijten op en voorzie in voldoende onderbroeken (ik had er 16) en dweilen
- zindelijk worden kan niet zonder ongelukjes en zeker niet zonder natte vloer
- elk kind wordt uiteindelijk zindelijk, forceer het niet, maak er iets doodgewoons van
- lees boekjes voor over zindelijk worden


In de bib haalden we voor de zoon, net als voor de dochter destijds: "Op je potje, Konijn" van Kathleen Amant.  Een super boek waarin stap voor stap staat uitgelegd hoe je op het potje moet gaan.  De dochter kent het al van buiten.

Zelf lazen we:
Brieven aan Jonge Ouders "Ik word 17-18 maanden" en "Ik word 19-20 maanden"
Kind en Gezin: zindelijkheid

woensdag 15 augustus 2012

Moederdag

In het Antwerpse wordt vandaag moederdag gevierd.  Dus werd ik vandaag verwend!




1. een slinger geschilderd door de dochter en geknipt door manlief
2. ballonnen aan mijn stoel
3. de specialiteit van manlief: pudding met speculaas en chocolaatjes (en "mama" erop gestrooid)
4. een mooi kaartje

Aan alle mama's - of ze nu vandaag moederdag vierden of niet - een dikke proficiat met hun mama-zijn!


zaterdag 11 augustus 2012

Mijn vakantiegevoel in mijnen hof

Afgelopen week namen we vakantie in eigen tuin.
Wonderbaarlijk wat voor ontdekkingen we daar tegenkwamen:

- een spin die de zigzagsteek meester is (eerder een omhooggevallen bij vond ik, het is dan ook een wespspin)


- de sprieten van een sprinkhaan zijn wel heel lang (en dan nog een stuk buiten beeld)


- een stilzittende libelle (meestal vliegt die rakelings over onze hoofden, brrrr)


De kindjes genoten ook van de vakantie in onzen hof; werken dat die graag doen, ongelofelijk!



Even terzijde:
U vraagt zich misschien af, waarom loopt dat ventje ocharme heel de tijd in zijn onderbroek?  Dit is de reden:


En tijdens de eerste regenachtige dagen bakten we ook nog heerlijke vanille-wafeltjes,
waar we de rest van de week van smulden (en ze zijn nog lang niet op)


Mijn vakantiegevoel is een initiatief van Mamarina
Meer "mijn vakantiegevoel" bij Een huis in de straat, @ Yane, Sweet Sienna Hope, Miss Creatuurtje, It's Miek, Elise's blog, ... 
De volledige lijst vind je bij Mamarina.