donderdag 21 mei 2015

De eerste communie: thema-decoratie, het kleed en de foto's

Deze maand deed Mie Fantasie haar eerste communie.
Maanden op voorhand waren we daar al mee bezig,
Mie Fantasie in haar hoofd
en ik in de praktijk.
Ik pinde erop los om ideetjes op te doen,
uiteraard "in het verborgene" want half de familie volgt mij op pinterest.
En daar ontdekte ik de mogelijkheden van taartonderleggers,
ofte "doillies".
Niet alleen had ik toevallig nog een mega voorraad liggen
van zo'n papieren onderleggertjes voor de engeltjes van eind vorig schooljaar
(doet dit u er ook aan denken dat u dringend werk wil maken
van dank-voor-het-fijne-schooljaar-cadeautjes?  Dit geheel terzijde ;-)) ,
die doillietjes pasten ook helemaal in de sfeer van de communie:
Mie Fantasie wou een wit kleedje "waarmee ze kon draaien"
en ze koos een heel romantisch prachtkleed
(waarvan straks de fotootjes volgen).
Aangezien die doillies ook iets romantisch uitstralen en wit zijn,
was het thema voor haar mooiste dag gekozen.

Dus zette ik me aan het knutselen met de doillietjes.


De uitnodiging is een A4 in de helft doormidden geknipt en dan in drie gevouwen
met binnenin de tekst en aan de buitenkant een doillie er rond geplakt.
In dezelfde kleur (paars, de rechtse foto is het meest realistisch) kocht ik ook enveloppen.
De menu is een doillie met daarop in sierlijke letters de gangen geschreven (in hetzelfde paars).
Die legde ik op elk bord.  Iedereen vond het ontzettend origineel.
Bloempjes pronkten in een glazen yoghurtpot
met er rond hetzelfde paarse papier en daarop een doillie gekleefd.
Daarvoor maakte ik handig gebruik van mijn lijmpistool.

Allemaal in dezelfde romantische sfeer als haar kleedje.
Haar jurk die ze zelf gekozen heeft.
Ze wist op voorhand wat ze wilde: 
een wit kleedje waarmee ze kon draaien.
En dat vond ze ook.








De foto's maakte ik zelf.
Dat was niet zo simpel want ik vond geen babysit voor onze andere 2 pagadders.
Dus maakte ik een ingevlochten vlecht bij dochterlief,
stak er fijne gipsbloemetjes in,
om vervolgens naar het park te trekken
met een prachtig uitgedost communicantje,
een buggy waarin ik de jongste vast gespte
en een hele lading boeken om die kindjes twee uur zoet te houden.
(die hadden overigens hun slechtste kleren aan)


Wielfreak wou ook eens poseren ;-)


Het is allemaal goed gekomen:
de foto's,
en het belangrijkste: de dag zelf.
Het was een zalige dag met stralend weer,
we hebben er echt van genoten!



In de kerk was er een fotograaf 
en mochten we zelf geen foto's nemen.
Ik ben al benieuwd naar zijn foto's, 
dan kan ik een album maken
van Mie Fantasie haar eerste communie,
waar ze al jarenlang naar uitkeek.
En het was de moeite om naar uit te kijken:
zo'n prachtige dag!

dinsdag 19 mei 2015

Het autohemd

Onze Wielfreak vindt hemden saai.
Hemden met ruitjes, stipjes, toffe streepjes of andere leuke patroontjes,
ik krijg ze hem niet verkocht.
Nu wou ik dat hij er voor de communie van zijn zus wel eentje droeg. 
Maar nergens vonden we een naar zijn goesting.
Gelukkig kan ik naaien
en gelukkig had ik nog een tof autostofje liggen,
ook al had ik eigenlijk geen tijd. 
Maar een hemd naaien gaat me steeds vlotter af
dus eigenlijk stak het al bij al nog vlug in elkaar.
Ikke content,
Wielfreak content,
én mooi :-)




Net als vorige keer gebruikte ik het patroontje Lenni uit de Ottobre 6/2012.
En ook deze keer was de kraag volgens het patroon te kort
maar mij foppen ze geen twee keer:
ik had al aan weerszijden vijf extra centimeters ingecalculeerd 
zodat ik geen extra kraag moest maken.
Ik maakte korte mouwen en zoomde het recht af in plaats van met boogjes.
Alles om snel klaar te zijn.

 



donderdag 14 mei 2015

Een ondernemend peutertje

Onze jongste is ondertussen bijna 2,5 jaar.
Een echte peuter.
Erg ondernemend.
Ze houdt van mama helpen.  
Op een onhandige maar goedbedoelde peutermanier, weet je wel,
waar een kwartiertje werk ineens is uitgelopen tot een karwei van langer dan een uur.
Al die uitgelopen kwartiertjes maken mijn dag veel te kort.
Maar ze is zo schattig.  En ze helpt zo graag.  
En het werk gaat niet lopen.  Ons peutertje daarentegen ;-)
Ontsnappen kan ze als de beste:
tientallen keren per dag ben ik haar plots kwijt.  
De ene minuut is ze nog bij mij en een tel later is ze nergens meer te bespeuren.
Dan zit ze op de trap of op toilet of boven in een slaapkamer.
Zo vond ik haar deze week uiteindelijk in de badkamer.
"Tandjes poetsen," zei ze glunderend.

 

Ze had haarzelf al bediend van tandpasta en al.
Enkel de hoeveelheid had ze nog beter mogen inschatten,
met haar mondje boordevol tandpasta ;-) 

Ook als ik even naar toilet ga, 
ben ik altijd op mijn hoede 
voor wat ze nu weer heeft uitgespookt tijdens mijn korte afwezigheid.
Hier had ze honger:


Heel de doos hagelslag mocht eraan geloven.
Had ik al gezegd dat ze nog wat moeite had met het inschatten van hoeveelheden? ;-)
Dat had ze zelf ook door, ze verontschuldigde zich zelfs:
"Atidje boorham, latje, sorry"  (= haar naam, boterham, chocola, sorry).
Het viel me nog op dat er geen enkel korreltje naast haar boterham was beland.
Dat had ze wellicht zonde gevonden ;-)

Ook in mama-liefde overdrijft ze graag.
Dan plukt ze bloemetjes voor mij
maar ook hier is het nog moeilijk in te schatten hoeveel madeliefjes er in zo'n vaasje passen ;-)
Alle madeliefjes uit héél de tuin waren allemaal voor mij :-)


Altijd vindt ze wel iets interessants.
Nergens kan ik iets eventjes laten liggen of ze slaat het aan.
Een eierschaal.  Leuk om in 100 kleine stukjes te breken, hè?


Een flesje water dat klaarstaat voor de schoolgaande broer en zus:
"Atidje dorst"  ;-)


Zie je haar deugenietenoogjes?
Stralend, ondernemend, altijd paraat voor actie.
Zo waren we een tijd terug in een kledingwinkel op zoek naar een kleedje voor haar.
Ze zag een heel mooi jurkje hangen:
"passen, passen, passen!"  riep ze.
 En zodra ze het aanhad, liep ze ermee weg
om onderweg eventjes halt te houden en te zingen: "pak me dan, als je kan!"

Vermoeiend is het wel.
Zeker nu ze geen middagdutjes meer doet 
(omdat we haar anders vóór 22u niet in slaap krijgen).
Dat betekent dus geen seconde rust voor mij tussen 6u en 18u.
En zijzelf valt dan bijna in slaap tijdens het avondeten:


Maar het is vooral genieten.
Heel erg genieten.
Van haar grapjes, van haar lachjes,
van haar dolle fratsen,
van haar gekke woordjes en haar gedans,
van haar mollige armpjes,
van haar deugenietenoogjes,
van al haar avonturen,
van haar schattigheid.