Op weg naar het nieuwe schooljaar

We zijn helemaal klaar voor het nieuwe schooljaar!  Vandaag zijn we naar de nieuwe klasjes gaan kijken en ik heb er al helemaal zin in!  Wat zou ik toch graag ook nog een kleutertje zijn!

Met textielverf hebben we onze turnpantoffels een beetje opgepimpt. 

Ik kon het niet laten zoonlief zijn turnpantoffels te versieren met een zonnetje en een trein.  De dochter verfde de hare in haar lievelingskleur en zette er gekleurde stipjes op.

Aan alle kinderen en leerkrachten veel plezier en succes in het nieuwe schooljaar!!

Was ophangen

Ik spande een touw tussen twee stoelen en liet de kindjes mee de was ophangen.  Ze vonden het heel moeilijk maar wel super tof!

In het begin hing zoonlief de wasknijpers ondersteboven.  Het was een hele uitdaging om ze goed te krijgen. 
Tof om hen bezig te zien: met hun mondje open terwijl ze de wasknijper openden ;-)

Pinguïn panic

Lang geleden dat hier nog eens een spelletje werd beschreven.  Vorige week haalde ik de pinguïns uit de doos om hen op de zuidpool te laten rond waggelen.  En zo kwam ik tot de ontdekking dat ik dit spel nog niet had geblogd. 
Vorig jaar zijn we het eens gaan spelen bij mijn zus-kleuterjuf, dus de fotootjes dateren nog van toen.  Maar ondertussen hebben we het spelletje zelf ook in onze collectie.  Niet dat het op ons verlanglijstje stond, maar oma was het tegengekomen in de kringwinkel en weet dat wij nogal spelletjesverslaafd zijn ;-)

Het spel is nogal voorspelbaar: de pinguins verdelen over het aantal deelnemers en om beurten een pinguïn plaatsen op het ijs zonder dat de andere pinguïns eraf vallen.  Dat is niet zo simpel want de ijsschots wiebelt. Wie het eerst al zijn pinguïns kwijt is, is de winnaar.

Een zoveelste stapelspel dus, zoals De toren van Pisa of het Wiebelboom-spel van Winnie the Pooh.  Als echt tof stapelspel, raad ik dan eerder Dier op dier van Haba aan, da's met een originele dobbelsteen en verveelt dus niet in vergelijking met deze klassieke stapelspellen.

Bovendien neemt deze doos nogal veel plaats in.  Maar de pinguïns zijn wel tof om ook zo mee te spelen :-)

Pinguïn panic van Ravensburger.  Vanaf 5 jaar.  
Nog steeds verkrijgbaar in de winkel maar ook tweedehands.

Romantisch ideaalbeeld

Mijn romantisch ideaalbeeld van het moederschap vóór ik kinderen had,
zag er zo uit:

Helaas ziet het er in de praktijk heel wat realistischer uit,
zowel in woord als in beeld.
In woord een verslagje van een doodgewone voormiddag:

Ik had was gehangen en Mini-mie bij mij genomen in de maclaren buggy zodat ze me kon zien.  Toen ik Mini-mie in bedje ging steken, nam ik haar uit de buggy en ging met haar naar binnen.  Mie Fantasie en Wielfreak waren nog buiten aan ’t spelen.  Toen ik beneden kwam, ruimde ik nog wat op voor ik terug naar buiten ging.  Ineens hoorde ik Wielfreak wenen: aan het einde van de tuin zat hij vast gegespt in de buggy.  Mie Fantasie was alle moeite van de wereld aan het doen om hem los te maken.  Bleek nu dat Mie Fantasie hem had vast gezet, hij dan moest pipi doen maar zij hem niet terug los kreeg maar bleef proberen in plaats van mij te komen roepen.  Met als gevolg: een natte Wielfreak in de buggy.  Ik haalde hem eruit en gelukkig is Wielfreak een jongen: zijn onderhemdje, t-shirt en broekjes kletsnat maar de buggy nog helemaal droog: oef!

Even later: ik was fruitpap voor Mini-mie aan het maken en zie ineens waterstralen op het raam van de veranda.  Bleek dat Mie Fantasie haar waterspuit had gevuld met het vuile water van het zwembadje: “ik ben de ruiten aan ’t kuisen, mama!”

Nog wat later: ik was Mini-mie aan het fruitpap geven en zie door het keukenraam dat Mie Fantasie met de kruiwagen aan het rijden is, vlak onder de waslijn die vol was hing: met die vuile kruiwagen tegen mijn propere was!!

Nog wat later: ik was Mini-mie een propere luier aan ’t aandoen: Wielfreak en Mie Fantasie zijn aan het fikfakken en Wielfreak bijt in de bil van Mie Fantasie.

*zucht*

In beeld:

Maar ondertussen weet ik - gelukkig - dat het overal zo is. 
Dat kinderen kattenkwaad uithalen en ruzie maken
en dat je maar twee handen hebt.  Dat de was en de plas nooit helemaal gedaan zal zijn
en dat een opgeruimd huis altijd maar voor eventjes is.
Dus komt het er op aan om in het moment zelf te leven,
om al eens de rommel te negeren
want anders komen we nooit toe aan genieten.
En met deze drie schatten is het moederschap echt wel genieten - en ik ben echt niet bevooroordeeld omdat ik hun moeder ben ;-)

Dus dat romantisch ideaalbeeld is soms wel 'pretty close' :-)
(bijvoorbeeld als de dochter bereid is te poseren in haar 'laura-ashley-kleedje', LOL)
En ook vooral dankzij mijn man uit de duizend die maandag terug begint te werken, aaaargh!!!  

Moederdag

Ik ben blij dat ik mama ben, een fiere mama van 3 schatten van kinderen!
En wat is het leuk om op moederdag niet vergeten te worden.  Manlief had het originele idee om een luster te knutselen, samen met de kindjes.

 
In karton de letters mama uitgeknipt en die dan laten schilderen door Mie Fantasie en Wielfreak.  Hoe hij het in elkaar heeft gezet, weet ik niet.

Voor mijn eigen moeder maakte ik dit bloemstukje:

 

Nog een gelukkige moederdag aan alle mama's!

Action painting

Bij Goudbezie haalde ik het idee om met knikkers in verf over een doek te rollen. 
We aapten hen volledig na en hun kunstwerk is trouwens veel mooier. 
Maar we hebben ons reuze geamuseerd, zo giechelen!
Aanschouw hier ons kunstwerk:

Eerst kleurden we de grondlaag met sponsjes geel:

Als die na een uurtje droog was, rolden we voorzichtig de eerste knikkers door de verf:

Daar krijg je nogal vieze handjes van!
(om van de benen nog maar te zwijgen ;-) )

En zo plezant dat het is,
grote zus is haar handen al gaan wassen
maar hij doet nog ijverig voort:

Dat was weer leuk!

Bootjes: aquaplay en playmobil

We hebben nu enkele weken een Aquaplay en ik moet zeggen: het is top speelgoed!

Zoonlief heeft er al elke dag mee gespeeld. 
Hij kan er heel geconcentreerd mee bezig zijn:
aan het rad draaien om de bootjes te doen bewegen,
aan de sluis pompen,
zien of de auto ook kan drijven,
met de auto over de bruggetjes rijden en op de boot parkeren, ...
Mie Fantasie was er in het begin ook wild van maar onze Wielfreak speelt er toch veel meer mee.  Misschien typisch jongens.  Papa vindt het ook heel plezant speelgoed :-)

In het begin was het nog even zoeken hoe de pomp van de sluis werkte,
maar dat hadden we vlug onder de knie.

De bruggetjes zelf zijn niet zo interessant,
die staan meer open - of liggen er zelfs naast -
dan dat er mee gespeeld wordt. 
Ook de kraan is eigenlijk nog niet vaak aangeraakt. 
Misschien als ze wat ouder zijn.

Het staat nu al enkele weken buiten en er komt dus wel wat vuiligheid in
maar toch is het nog leuk om te spelen. 
En als het eens regent, is het in passant nog eens bijgevuld :-)

Deze is nummer 628 van het merk Aquaplay met 2 extra bootjes erbij.
  Standaard is de lange rood-gele boot en de auto meegeleverd.

En onze Mie Fantasie?  Die knutselt ondertussen liever.  Ook bootjes:

Ideetje uit 1000 dingen om te maken en te doen, het Ketnet-knutselboek

En zelfs voor we de Aquaplay hadden, was het hier al bootjes dat de klok sloeg:

Ziet ge wel:

Zo speelden we deze week...

Aangezien het weer ideaal was, leefden we voornamelijk buiten.  De hagen werden gesnoeid, de achtertuin werd opgeruimd en daar maakten we kennis met één van onze vele huisdieren: een kikker:

Mie Fantasie vond een nestje met een kapotte eierschaal erin:

 

We speelden moedertje en vadertje, 't is te zeggen: moedertje en baby

Wielfreak tankte de auto vol 

 

om naar oma en opa Rollegem te rijden
waar Mini-mie verstoppertje speelde
(aangezien het kind alleen nog maar achteruit kan kruipen)

Zoek het kind:

Natuurlijk speelden we ook een spelletje:
Caca-jon junior volgens Mie Fantasie ofte Carcassonne junior 

en tijdens het spel konden we het niet laten
om Dier op dier te spelen met de mannetjes:

Op die ene regenachtige dag van de week
moesten ze natuurlijk hun energie kwijt raken
dus maakten ze een heus parcours in de living,
waarvan ze erg genoten
en wonder boven wonder geen enkele blauwe plek op deden,
voor de verandering.

En stiekem geniet ik van hoe ook de jongste meer en meer in het spel betrokken wordt. 
De twee oudsten zien Mini-mie niet langer als een baby,
maar als een echt speelkameraadje.

 

Lief hè?