vrijdag 27 juni 2014

De juffen zijn weer verwend geweest

en terecht.
Wielfreak en Mie Fantasie hadden allebei een hele lieve juf.  
Ik vind het dus eigenlijk jammer dat het schooljaar is afgelopen.
Maar die hard werkende juffen verdienen natuurlijk ook vakantie.
Dus knutselden we als bedanking
super originele cadeautjes voor het einde van het schooljaar
(en ondertussen babbelden we gezellig bij met de andere mama's)




Cadeautje 1 is een super zachte wolk
om aan het plafond in de klas te hangen.

Aan deze wolk bungelen 16 (b)engeltjes:


We gebruikten feesthoedjes en papieren doilies.
Cadeautje 2: een zotte uiltjeskrant,
naar analogie met de Fabeltjeskrant.


Ik weet niet of je het goed kan zien:
ik heb meneer de uil helemaal in laagjes uitgeknipt.
Uren werk, maar ik doe zoiets ontzettend graag.


Voor de omranding gebruikte ik washi tape.

Binnenin zit van elke kleuter een zelf samengeplakt uiltje 
met zijn/haar geverfde handafdrukken als vleugeltjes:


Ja, het snaveltje plakt scheef, hè.
Maar hij heeft het dan ook helemaal zelf gedaan  :-)
Op de achterkant mocht er dan nog een persoonlijke tekening of boodschap of zo komen.

De achterkant van de zotte uiltjeskrant:



Ook de andere juf kreeg een gepersonaliseerd boek:



Elk kind kreeg een getekend kikkerhoofd en mocht dat versieren naar believen.
Op de achterkant mocht er weer vulling naar keuze komen (een tekening, tekstje, foto, ...) 

 

De achterkant van het kikkerboek:


En zo zag het er gebonden uit:


En ondertussen is onze grootste meid afgestudeerd als kleuter.
Ze was fier op haar kleuterdiploma en medaille:




Aan iedereen een heel prettige vakantie!!!!!


woensdag 11 juni 2014

Circushemdje

Twee jaar geleden naaide ik voor onze Wielfreak een hemdje.
Nooit meer, had ik mezelf toen voorgenomen.  Zo moeilijk, zo klungelen!
Nochtans had ik een mooi stofje klaar liggen 
want dat eerste hemdje was nog maar een proefversie.

Vorige week begon het te kriebelen.
Zou ik durven?
Zou ik het nu beter kunnen, met mijn ondertussen 2,5 jaar naai-ervaring?
De ontdekking dat zoonlief slechts 1 hemdje met korte mouwen had,
gaf de doorslag.
Ik was bang dat het stofje van 70 cm ondertussen wel te klein zou zijn:
van maatje 92 naar 104 zijn wel wat centimeters.
Maar het lukte!  Oef zeg!
En het naaien ging heel vlot.  Oef zeg!
Ik ben best wel fier op mezelf.  
Zonder ook maar één naailes, presenteer ik u: 
het circushemdje:



 Met doorlopend motiefje vooraan
en achteraan (toch tot aan de plooitjes)











Circus-stof:  Dapper (van de markt in maart 2012)
Rode stof: Den Depot
Patroon: hemd Lenni uit de Ottobre 6/2012 (met een heel handige geïllustreerde stap-voor-stap tutorial voor de kraag) maar dan met korte mouwen en zonder zakjes, maatje 104.  Terwijl hij normaal toch nog maat 98 draagt en deze 104 niets te groot is.

En nu ik het in de vingers heb, nog eentje?
Of zou ik een broekje durven proberen?

maandag 9 juni 2014

Wat groeit er in mijnen hof?

Klaprozen!
Machtig mooi!
De hommels weten ze ook te vinden:
het was daar één en al gezoem vanmorgen.


Maar er groeien ook erwten.
zijn nu boven hun hoofd gegroeid.


En zo fier dat ze zijn dat ze zelf mee mogen plukken.
Elke geplukte peul willen ze laten zien.





Naast klaprozen en erwten groeit er ook nog broccoli, bloemkool, petatjes en aardbeien.


 
en oh ja, een zielige sla.
Ook nog stokbonen in wording.  
Mijn wigwam heeft 3 poten.  
Voorlopig is het stokboon - slakken: 2-1


In de serre hebben we nog enkele tomatenplanten.
Maar het schoonst zijn toch die klaprozen:




zondag 8 juni 2014

Geknipt

Ik was het al een paar dagen aan 't denken:
Mini-mie haar haartjes zien er nu zo anders uit,
anders dan anders,
maar ik zag niet juist wat het verschil was.

Toen we tijdens het stofzuigen dit achter de zetel vonden,
werd mijn vermoeden bevestigd:


Haar!
En niemand die wist van waar het kwam...
Dan heb ik de foto's erbij genomen.
Afgelopen zondag zag Mini-mie er nog zo uit:


En sinds dinsdag zijn er dus wat lokken af.
Het verschil is echt wel duidelijk:



 Ondertussen heeft Mie Fantasie bekend:
zij heeft met haar kinderschaartje de haartjes van haar zusje bijgeknipt...

dinsdag 3 juni 2014

Zo speelden wij

Afgelopen weekend waren we met z'n allen 4 dagen thuis.
Wat hebben de kindjes weer tof gespeeld:

 "Wat wil je kopen, madammeke?"
(al verkoopt hij precies niet veel meer dan treintjes)

Mie Fantasie tekende voor Wielfreak een auto

alleen op en af de glijbaan


de bal over het speelhuisje gooien


de aquaplay werd weer boven gehaald.
Mini-me had absoluut niet door dat het bootje terugkwam
dus kroop ze het telkens achterna


"Valt het op dat ik al die mannekes gepikt heb?"



In de reeks: wat ik later ga worden:

Computerprogrammeur
 
Dierenverzorgster - of apenfluisteraar

koffiemadam

 poetsvrouw 

Ai ai, allemaal zo'n stereotiepen, wacht:

tuinman, euhm, tuinvrouw

chauffeur, oei, spookrijder

jaja, chauffeur, dat wordt het!



maandag 2 juni 2014

Het eekhoorntje

We wonen in een rustige buurt met veel bomen.  
Vaak zien we door het raam eekhoorntjes bezig met acrobatentoeren uithalen: 
in sneltempo van boom tot boom springen, achtervolgd door hun pluimstaart.

Toen we gisterenmorgen naar de dansles vertrokken, lag er iets op straat.  
We gingen dichterbij kijken: een dood eekhoorntje...  
Na de dansles hoopten we dat het er nog lag, zodat we het beter konden bekijken.  
En ja, hoor, nog helemaal intact, geen spatje bloed, nog helemaal mooi, 
zonder ook maar één enkele vlieg erop.  
Maar ook al stijf, dus lag het er wellicht al enkele uren.



 
Ocharme het beestje.  Zijn pootjes zo helemaal verkrampt.


Het is echt wel zacht.
(nadien hebben we uiteraard goed onze handen gewassen)


We namen het mee, in een schoendoos.  
Vandaag hebben ze het mee naar school genomen om aan hun klasgenootjes te laten zien.
Toen mijn zoontje thuis kwam, zei hij dat hij erover in de klas had mogen vertellen:
"Mama heeft het eekhoorntje plat gereden met de auto", kwam eruit.
Goh, mijn eigen zoon die mij een moord in de schoenen schuift, mooi is dat.

We gaan het straks begraven achterin de tuin.
En we hopen dat het eekhoorntje hier met nog vele vriendjes woonde,
net zoals bij Rikki ("Rikki en de eekhoorn" van Guido Van Genechten)
dat we nog vaak mogen genieten van die wezelwind in de bomen.