Mijn 10 van 2015: jaaroverzicht in 10 foto's

2015 was een jaar waarin heel wat veranderd is op persoonlijk vlak,

een jaar met weer zoveel ervaringen rijker.

Heel wat speciale momenten om bij stil te staan.

zoals elk jaar, momenten met een lach en een traan.

Het zijn niet de 10 mooiste foto's van het afgelopen jaar

maar wel de 10 die het meest vertellen over 2015.

Het verbaasde me dat deze opdracht gemakkelijker was

dan het selecteren van foto's voor de jaarlijkse kalender 

die ik maak voor mijn ouders en schoonouders.

Daar koos ik de 12 mooiste voor uit.

Dagen ben ik daar mee bezig geweest.

Ik neem namelijk maandelijks gemiddeld 1.700 foto's,

met 572 foto's in maart als dieptepunt 

en met 5.598 foto's in juli als hoogtepunt.

Maar dus 12 foto's selecteren uit zo'n 20.000 foto's,

daar was ik even zoet mee.

Voor "mijn 10 van 2015" had ik al een verhaal in mijn hoofd,

een idee over wat ik je allemaal wou vertellen.

En dat maakte het veel eenvoudiger om daarbij foto's te zoeken.

Hierbij mijn selectie:

(als je toch de 12 mooiste ook wil zien, geef je maar een seintje)

1. Mie Fantasie en Wielfreak bij onze sneeuwman
Er lag sneeuw in januari,

goeie plakkende sneeuw,

ideaal om in onze tuin een sneeuwman te maken.

Buiten spelen werd in 2015 anders.

Onze nog redelijk jonge buurvrouw stierf aan kanker

en haar man verhuisde naar een appartement.

We kregen nieuwe buren die we nog niet zo goed kennen.

Het is nog wennen als we van hen geluidjes horen tijdens het buiten spelen.

Dan beseffen we altijd dat we nooit meer een babbeltje met José kunnen doen.

Mie Fantasie blijft gelukkig even enthousiast zingen tijdens het spelen.

Hopelijk houden de nieuwe buren ook van het repertoire van K3 ;-)

2. Mini-Mie in het gips

In het voorjaar verbaasde Mini-mie ons met een dubbele beenbreuk.

Onze 2-jarige spring-in-'t-veld moest 6 weken in het gips.

Dat was - letterlijk en figuurlijk - een blok aan ons been.

Gelukkig is het helemaal genezen en heeft ze er geen last meer van.

Al herinnert ze het zich nog wel.

3. Maatje 38

Toen ik anderhalf jaar geleden gezonder ging eten

en suiker grotendeels van mijn menu schrapte,

was het niet echt de bedoeling om gewicht te verliezen.

Voor mij primeerde mijn gezondheid.

Dat ik 17 kg kwijtspeelde en zo hard vermagerde

zodat ik terug in kleren paste van toen ik 18 jaar was,

was een leuke bijkomstigheid.

Daardoor mocht ik een hele nieuwe garderobe bij elkaar shoppen

en had ik een gezellig shop-dagje met vriendinnen

die me een toffe restyling gaven. (thanx ladies! :-))

4. Boekenverslindster

Mie Fantasie heeft het lezen ontdekt

en ik heb het herontdekt.

We hebben heel wat boeken gelezen in 2015.

Net heb ik nog "het meisje in de trein" uit

en ben ik begonnen aan

"de 100-jarige man die uit het raam klom en verdween"

dus er komen meer leuke blogberichtjes over boeken in 2016! 

5. Eerste communie van Mie Fantasie

Mijn oudste deed haar eerste communie.

Daar leefden we heel het voorjaar naar toe:

catechese-lessen volgen,

het perfecte kleedje uitkiezen,

uitnodigingen ontwerpen,

zelf foto's nemen,

menu's maken

en vaasjes voorzien. 

Het was een heel geslaagde dag,

waar we nog lang van nagenoten.

Een dag die ze nooit wil vergeten!

6. Zelfgemaakt is gezonder en lekkerder

In 2015 heb ik heel wat uren in de keuken doorgebracht.

Ik leerde zelf bouillon maken (helemaal niet moeilijk)

en experimenteerde met verschillende soorten soep.

Naast het uitproberen van nieuwe recepten

flanste ik ook vaak zelf ingrediënten bij elkaar

tot lekkere gerechten.

We mochten vaststellen dat zelfgemaakt zoveel lekkerder is,

dat je de smaak van de groenten nog echt proeft.

Het vraagt meer tijd om klaar te maken

maar het is ons echt wel de moeite waard.

7. Een zomer zonder tanden

Zowel Mie Fantasie als Wielfreak wisselden deze zomer

heel wat tandjes uit hun melkgebit voor definitieve tanden.

Wielfreak was nog geen 5 jaar toen zijn eerste melktand uitviel.

Dat was wel even schrikken,

ik dacht al dat hij te hevig was geweest met spelen.

Ondertussen staan er bij hem onderaan al 2 nieuwe tanden.

Mie Fantasie haar mond is nog één groot schietkraam;

afgelopen zomer sneuvelden er bovenaan 4 op een rij 

en daarvan is er voorlopig nog maar 1 nieuwe komen piepen.

8. Mini-mie werd een kleuter

Mijn kleine meisje, mijn jongste, gaat sinds september naar school.

Aangezien ik thuisblijfmama ben, 

was dat niet alleen voor haar 

maar ook voor mij een grote aanpassing.

Inderdaad, ik herwon mijn vrijheid ;-)

Ik zit niet langer meer hele dagen met een peuter in huis.

Het is hier overdag ontzettend stil

waarvan ik profiteer om heel wat gedaan te krijgen.

Eens ze thuis komt, genieten we van zalige knuffelmomentjes

en lijkt ze met haar oververmoeidheid weer even mijn kleine baby ;-)

Ze gaat trouwens heel graag naar school

en vindt het heerlijk om met andere kindjes te spelen.

Een win-win voor ons allebei: zalig!

9. Wielfreak ontdekte het bouwen

Jarenlang beperkte Wielfreak zijn speelgoed tot alles met wielen.

Auto's, treinen, brandweerwagens, ... van alle merken.

Sinds begin december heeft hij zijn blik verruimd.

Op school bracht de sint een doos lego-blokken

met heel wat handleidingen om voertuigen te bouwen.

Dit was voor hem de aanzet om thuis ook aan de slag te gaan:

hij haalde onze doos lego van onder het stof

en palmde mijn vensterbank in 

om van maximaal licht te kunnen profiteren 

bij het in elkaar te zetten van heuse constructies.

Op de foto hierboven bouwde hij een garage

met tankstation en enkele voertuigen.

Het begin van een jarenlang bouwproces!

10. Mie Fantasie en Wielfreak spelen 'moeilijkere spellen'

Kinderen groeien toch snel.

Ze willen ook vlug groot zijn en alles kunnen.

Het afgelopen jaar introduceerden we heel wat nieuwe spellen,

spellen die ook leuk zijn voor volwassenen.

Ook al worden deze spellen pas aangeraden vanaf 8 jaar,

Wielfreak (5) speelt al aardig mee.

Mie Fantasie begon ook op haar vijfde aan Carcassonne,

net als Wielfreak dit jaar.

Machi Koro spelen ze beiden graag mee.

En zelfs Scotland Yard heeft geen geheimen meer voor hen.

Op de foto hierboven zaten mijn 2 detectives me op de hielen.

Zalig is dat!

Ik speel zelf heel graag spelletjes

en bovenstaande spellen meespelen

is voor mij natuurlijk veel toffer

dan de zoveelste keer "Mijn eerste boomgaard" 

of "Met Nijntje op stap".

Een minpuntje is dat onze jongste van bijna 3

hierbij nog niet kan meespelen

en dus ondertussen moet geëntertaind worden

want anders durft het spel wel eens in het 100 te lopen...

2015 bestond dus voornamelijk uit spelen,

naar school gaan, boeken lezen,

gezond eten klaarmaken en proeven,

kleren kopen (en ook naaien)

en uit spelletjes spelen.

Toevallig ook net waar deze blog voornamelijk rond draait.

En dat zal in 2016 hopelijk niet anders zijn!

Als je hier graag van bepaalde dingen meer wil lezen

of speciale verzoekjes wil aanvragen,

mag je me dat altijd laten weten.

Nog een prettig einde van 2015

en een mooi begin van 2016!

Helemaal in kerstsfeer: DIY snel-klaar bloemstukje als tafeldecoratie

Het maken van een kerst-bloemstukje als versiering voor op tafel tijdens het kerstdiner

was net als vorig jaar een opdrachtje van onze adventskalender .

De dochters leefden zich uit en creëerden elk een prachtexemplaar.

De zoon bouwde liever voort met zijn lego.

Ik laat de foto's voor zich spreken:

Heel wat kerstsfeer ten huize Villa Speelmama:

Uitdaging: bouw een kerstboom van lego :-)

We knutselden een (erbarmelijke) ster voor de top van onze kerstboom.

We tekenden een kerstboom:

links door Wielfreak, rechts door Mie Fantasie

Mini-me is zot van de kerstboom en kan niet van de cadeautjes afblijven.

Ik beken: ze heeft dat van geen vreemde ;-)

Ze houdt er ook van om de kerstballen elke dag van plaats te wisselen.

We maken het gezellig met kaarsjes en lichtjes

Afgelopen zondag vierden we de vierde adventszondag.

De kaarsjes van de adventskalender aansteken vinden ze super

maar eens ze branden willen ze die om het eerst weer uitblazen :-)

Helemaal afgeteld naar Kerstmis!

Een Zalige Kerst en gezellige feesten aan iedereen!

Voor het eerst een echte kerstboom

Dit jaar wou ik een echte kerstboom.

De afgelopen negen jaar stond er hier een groot plastic geval.

Maar nu wou ik een authentiek exemplaar met echte dennengeur in huis.

Ik wou hem met heel ons gezin gaan kopen,

samen een exemplaar uitkiezen, net zoals in de film en in de boeken.

Dus trokken we met z'n allen naar een kweker hier vlakbij.

Al gauw vonden we een perfecte kerstboom die we zouden adopteren.

Niet te groot, zodat hij in de auto zou passen.

Al hadden we er geen rekening mee gehouden 

dat die 3 kindjes ook nog terug mee naar huis moesten geraken ;-)

Dan versierden we samen de boom met lichtjes, kitscherige slingers, parels 

en met onbreekbare ballen en engeltjes.

De balletjes met glitter lieten we achterwege;

we hadden nu toch minder balletjes nodig omdat de boom kleiner is

en ik hou ook niet zo van glitter

(dat blijft overal aanplakken en verspreidt zich dan over heel  het huis).

En zelfs Mini-me kon dit jaar helpen om kerstballetjes in de boom te hangen:

Ja, ze versierde heel de achterkant van de boom

waar ze een samenscholing ballen op een hoopje creëerde.

Daarvoor klom ze zelfs speciaal op het verhoogje van de open haard...

Helaas vond ze het zo leuk dat, nu de boom helemaal versierd is,

ze er terug balletjes uit haalt om ze aan een andere tak te hangen...

Zo horen we heel de dag door kerstballen op de grond vallen.

Wat een geluk dat het onbreekbare zijn!

Ook de twee oudsten versierden mee,

heerlijk om die concentratie op de gezichtjes te zien:

ze gingen er zelfs bij neerliggen:

en klommen op stoelen:

En toen de boom klaar was, kon ons kerststalletje er onder,

dat van Little People van Fisher Price,

dat nog steeds in de smaak valt:

Misschien moeten we voor volgend jaar toch eens voor een "echter" uitkijken,

eentje dat bij onze echte, authentieke boom past,

en niet eentje van plastic.

Hebben jullie een plastic kerstboom of een echte, en waarom?

Staat er een kerststalletje onder?  
Eentje van Playmobil of van de Hema of van Dick Bruna of ...?

Alvast prettige feesten aan jou en je gezin!

Kinderboeken en cd's over Kerstmis

Onze kinderen verslinden boeken.

Ik zorg dan ook regelmatig voor een nieuw aanbod,

vaak naargelang het seizoen en hun interesses.

We zijn lid van 2 bibliotheken 

waar ik nu heel wat kerstboeken verzameld heb.

Daar snuisteren en lezen we dagelijks in.

In onze eigen collectie had ik ook al enkele aangeschaft.

Ik zet ze hier even allemaal op een rijtje: 

• Verzamelde werken:
  
• "Sneeuw op de vensterbank. Verhalen, liedjes en gedichten voor de winter, Sint en Kerst" door Rotraut Susanne Berner (die ook de mooie grote zoekboeken per seizoen getekend heeft).
  Heel afwisselend: versjes, korte verhaaltjes, langere verhalen, prenten, liedjes met partituren.
  
• "Kerstverhalen" samengesteld door Mariska Hammerstein, uitgeverij Ploegsma.
  Dik boek met zowel christelijke bijbelverhalen als bvb Jip en Janneke.  Mooie prenten, korte verhalen en lange verhalen.  Een handige inhoudstafel, onderverdeeld per leeftijd: vanaf 4 jaar, 6 jaar en zo tot 10 jaar.  Favoriet van mijn dochter (tweede leerjaar).
  
• "Vrolijk kerstfeest, lief kerstkind! Adventsverhalen" door Sigrid Heuck.
  Voor elke dag van 1 tot 24 december een verhaal, mooie prenten maar het boek spreekt ons minder aan dan de anderen.
  
• Boeken met 1 verhaal:
  
• "Kerstmis in de stal" door Astrid Lindgren met illustraties van Lars Klinting.  Het kerstverhaal op zijn mooist verteld met prachtige prenten op elke pagina.
  
• "Kom er maar bij kleintje" door Martin Waddell  met illustraties van Jason Cockcroft.  Het kerstverhaal door de ogen van een kat en een hond die in de stal verblijven.  Normaal vind ik verhalen door de ogen van dieren redelijk belachelijk maar onze jongste houdt heel erg van katten en honden en bij dit boek valt het heel erg mee.  Bovendien zijn de prenten echt sfeervol.
  
• "Het kerstboek voor peuters en kleuters" door Marianne Busser en Ron Schröder met tekeningen van Dagmar Stam.  Een langdradig verhaal in rijmvorm over kleuters die een toneelvoorstelling over het kerstverhaal opvoeren.  De getekende kindjes lijken een beetje op die in mijn Doremi's van toen ik klein was en dat maakt veel goed.
  
• "Kerstfeest met Jan en Noortje" door Marianne Busser en Ron Schröder met illustraties van Marijke Duffhauss.  Grappig verhaal over 2 kleutertjes die, geïnspireerd door het kerstverhaal, een buurvrouw de Kerst van haar leven willen bezorgen.  Aansprekend voor de allerkleinsten.
  
• "Het kleine kleine koninkje" door Erik van Os en Elle van Lieshout met illustraties van Marjolein Krijger.  Het kerstverhaal, verteld door een sterretje en door de engelen.  Kartonboekje, leuk voor de allerkleinsten.
  
• "De allergrootste allergroenste allermooiste boom" door Erik van Os en Elle van Lieshout met illustraties van Marjolein Krijger.  Een gezin versiert de kerstboom, plaatst het kerststalletje en viert Kerstmis.  Grappig verteld, echt "kindjeshumor", hilarisch volgens mijn oudste dochter.  Ze las een stukje voor en kwam niet meer bij van het lachen, ik plaatste een filmpje op youtube.
  
• "Een dag met Robby" door Kolet Janssen met mooie illustraties van Klaas Verplancke.  Niet echt een boek over Kerstmis maar het past wel in deze periode.  Het verhaal gaat over het arme jongetje Robby dat slechts een paar sokken had gekregen van Sinterklaas maar eigenlijk droomde van een speelgoedkraan.  Het boek maakt armoede zichtbaar voor kinderogen.  Het werd dan ook gemaakt in samenwerking met Welzijnszorg, een organisatie die elk jaar tijdens de Advent extra aandacht vraagt voor onze arme medemensen.

Helaas zijn de mooiste boeken altijd direct weg in de bib.

"Rikki wil een kerstboom" van Guido van Genechten is prachtig,

net als "Kas viert Kerstmis" van Pauline Oud.

"Het kindje in de stal" van Liesbet Slegers is een duidelijk getekend prentenboek over het kerstverhaal, een must have voor de allerkleinsten.

Op ons verlanglijstje staat nog "Het kerstverhaal" door Vivian den Hollander.

Dan hebben we in onze collectie ook nog 2 boekjes met cd's vol kerstliedjes:

"Midden in de winternacht. De mooiste Sinterklaas- en kerstliedjes" 

door An Debaene en Aaron Van Lierde.  

Deze zou ik niet echt aanraden voor kerstliedjes, 

er zitten een paar heel verschrikkelijke lied-verkrachtingen tussen.  

Voor Sinterklaasliedjes valt hij wel mee 

maar ik zou hem niet echt aanraden.

"De mooiste liedjes voor Kerstmis. Zing mee met de cd!
Teksten en partituren van de bekendste kerstliedjes", uitgeverij Deltas.

Deze valt wel mee, hij is leuk als achtergrondmuziek en tof om mee te zingen.

Ik zou hem opnieuw kopen.

Hebben jullie nog supertips voor leuke kerstboeken of cd's?

Mijn tandartsbezoek: elektrisch poetsen of niet?

Omdat ik gehoord had dat een tandartsbezoek in 2016 fors duurder zou worden
als je in 2015 niet op controle was geweest,
plande ik nog vlug een bezoekje bij de tandarts in.
Ik kon me mijn laatste keer bij de tandarts niet meer herinneren,
dus dat moest ook al weer enkele jaren geleden zijn.

Wat ik me wel nog herinnerde,
was dat mijn tandarts me toen had toevertrouwd
dat ik gezegend was met een goed gebit
en dat ik één van de weinige patiënten was
waarbij het eigenlijk niet hoefde om jaarlijks op controle te komen.
Nogal gek om dat uit de mond van een tandarts te horen,
maar daar was ik natuurlijk blij om.

Nu was het al wel enkele jaren geleden,
dus maakte ik maar een afspraak,
nog steeds bij mijn oude tandarts in het dorp waar ik als kind woonde.
Pijn had ik niet,
maar een controle kon nooit kwaad.

Het was in de straat even zoeken naar het juiste huis.
Pfieuw, dit leek me plots langer geleden dan ik me kon herinneren.
Normaal heb ik van het interieur van een gebouw nog jaren nadien
beelden van de inrichting en van een ruimtelijk plattegrond
maar deze keer kon ik me er niets meer bij voorstellen.
Van wanneer dateerde mijn laatste tandartsbezoek eigenlijk?
Hoeveel gaatjes hadden mijn gebit ondertussen al kunnen aantasten?

Ik zag het al voor me:
ik zou minstens 3 gaatjes hebben.
Vandaag zou ik voor het eerst een verdovingsnaald in mijn tandvlees voelen.
Met knikkende knieën belde ik aan.
Een biepje weerklonk, waarna ik de deur open duwde.
De tandarts kwam er onmiddellijk aan.
Hij kende me nog, 
dat was al iets.

Ik mocht direct in de stoel gaan liggen.
Hoewel ik met mijn kinderen wel jaarlijks op controle ga (bij een tandarts hier in de buurt),
schrok ik er toch van hoe plat mijn stoel werd gelegd.
Dit was echt veel te lang geleden,
alle herinneringen waren uit mijn geheugen weggevloeid.

In stilte controleerde de tandarts mijn gebit.
Seconden tikten weg.
Dit duurde eindeloos!
Was hij de gaatjes aan het tellen?
Soms tikte hij eens met een metalen tangetje tegen een tand,
misschien om te voelen of die nog wel stevig vast stond of zo?
Dat was vast en zeker geen goed teken!

Eindelijk was hij klaar.
"Ik heb twee opmerkingen," begon hij.
"Oh nee", dacht ik, "daar heb je het!"
"Je hebt geen gaatjes maar ..."  
Wow, echt!?  Geen gaatjes!  Maar wat dan wel?
"Je hebt een beetje kalkaanslag aan de achterkant van je onderste tanden.  Die ga ik verwijderen."
Ja, en ... ?
"En je schrobt veel te hard op je tanden bij het poetsen."
Oei, mag dat dan niet?

Het kwam erop neer dat ik niet meer mag duwen tijdens het poetsen,
enkel nog van die ronde, masserende draaibewegingen maken.
Anders zou ik mijn tanden stuk poetsen.
Hij raadde me zelfs aan om een elektrische tandenborstel te gebruiken,
dan kan je niet te veel druk uitoefenen op je tanden.

Nu hou ik totaal niet van elektrische snufjes.
Het idee van zo'n gezoem in mijn mond geeft me al koude rillingen.
Het verwijderen van de kalk aan mijn tanden was dan ook een ware kwelling,
niet qua gevoel maar vooral door het geluid.

Ik heb me nu een super zachte tandenborstel gekocht
en let er op om geen druk uit te oefenen op mijn tanden.
Maar ik blijf toch twijfelen.
Daarom kom ik eens bij jullie vragen:

Poetsen jullie elektronisch?
Waarom wel, waarom niet?
Of heb je vroeger elektronisch gepoetst en ben je weer gewoon gaan poetsen?
Waarom dan?
Of had jij ook dat probleem dat je te hard duwde tijdens het poetsen?

Tot slot had mijn tandarts nog een laatste opmerking:
dat ik vanaf nu jaarlijks op controle moet komen
want mijn laatste bezoek dateerde al van ...  2008 !!   :-o

Een kleedje voor de jongste

Ik naaide nog eens een kleedje voor onze bijna 3-jarige.

Ze draagt veel afdankertjes van haar grote zus om naar school te gaan.

Vorig jaar kwam ik dit vrolijk dierenstofje tegen in ribfluweel,

ideaal voor een snel-klaar-winterkleedje voor Mini-me!

En als er dan eens een spatje verf of een vlek op zit,

valt dat niet zo op.

Gisteren mocht ze het voor het eerst aandoen,

voor een babyborrel in de familie.

Fier dat ze was,

tegen iedereen zei ze:

"mama maakt"

en dan hield ze haar kleedje zo omhoog:

Ze wordt groot.

Het baby is er nu echt helemaal af. 

Mijn kleine grote vrolijke deugniet

Patroontje: zelf getekend, gewoon een bovenstukje

met een rokgedeelte in plooitjes eraan vast genaaid

Stof: gekocht in Kapellen in september 2014

Heerlijk gezond recept van Jamie Oliver: quinoa-salade met mango, avocado en feta

Elke zaterdagochtend blader ik eerst door de recepten van De Standaard Magazine

alvorens ik de krant zelf lees.

Als ze interessant zijn, scheur ik ze uit 

en bewaar ik ze in een map

om ze later zelf te bereiden.

Vandaag was een hoogdag want heel het magazine was gewijd aan eten.

Er stond onder andere een quinoa-salade in door Jamie Oliver

met ingrediënten die ik toevallig allemaal in huis had.

Bovendien was het al lang geleden dat we nog eens quinoa hadden gegeten

omdat de kindjes dat niet lusten.

Het resultaat was om duimen en vingers af te likken.

Ik had het recept helemaal gevolgd,

behalve het spek had ik achterwege gelaten want dat eten we zelden

(en dat vond ik er eigenlijk ook niet echt bij passen).

Ook manlief vond het heerlijk.

De kindjes knabbelden aan een stuk maïs en aten mango met brood,

gelukkig maar; des te meer van die lekkere salade was er voor ons.

Ik hou van dergelijke nieuwe ontdekkingen

en hoop dit gerecht nog vaak op het menu te kunnen zetten.

Hou jij ook van nieuwe recepten

en scheur jij ze ook uit magazines om ze nadien zelf uit te proberen?

Hemels lekker: pannenkoeken met chocolade

We ontdekten vanmiddag weer wat nieuws:

we belegden onze pannenkoeken met stukjes pure chocolade 

(afgebroken van een chocolade manneke van Sinterklaas).

De chocolade smolt bijna onmiddellijk.

Heerlijk!

Normaal eet ik nog maar heel weinig suiker

maar aan chocolade kan ik niet weerstaan.

Meestal eet ik chocolade zonder suiker 

maar nu de Sint is geweest proef ik wel eventjes mee.

In mijn beslag voor pannenkoeken voeg ik geen suiker toe.

Jarenlang gebruikte ik het recept van mijn moeder:

400 gram zelfrijzende bloem, 1 liter melk, 8 eieren, 2 lepels kristalsuiker en 1 zakje vanillesuiker.

Die belegden we dan nog eens met een royale laag bruine suiker of met kandijsiroop!

Eigenlijk proefden we de pannenkoek zelf niet meer, enkel de smaak van de gesmolten suiker...

Sinds ruim een jaar maak ik het beslag met aangepaste samenstelling:

400 gram volkorenmeel, 1 koffielepel bicarbonaat, 1 liter melk, 8 eieren en geen suiker.

De kindjes beleggen hun pannenkoek het liefst met kandijsiroop en bruine suiker.

Dat krijgen ze nog maar ik smeer er maar een beetje op.

En niemand die klaagt!  Niemand die vraagt naar de pannenkoeken van vroeger.

Iedereen hier in huis houdt nog evenveel van pannenkoeken!

Ze beleggen hun pannenkoek soms ook met choco, confituur of stroop.

Ik beleg mijn pannenkoek met schijfjes banaan 

of met geitenkaas of gerookte zalm en tomaat, heerlijk!

Soms maak ik zelfs een warme maaltijd met pannenkoeken,

gevulde pannenkoeken met een mengsel van aardappelen en groentjes.

Het recept deelde ik al 2,5 jaar geleden.

En sinds vandaag ontdekten we dus pannenkoeken met gesmolten chocolade.

Heerlijk!

Waarmee beleggen jullie nog je pannenkoeken?

Vuile speelplaats: heerlijke zandbak voor grote jongens

Omdat de plaatselijke basisschool momenteel een grote bouwwerf is,

is de normale speelplaats niet toegankelijk voor de leerlingen.

In afwachting van de nieuwbouw kunnen de kinderen spelen op een aanpalend grasveldje.

Onder dat grote aantal voeten is het gras helaas verdwenen.

Maar daar malen de kinderen niet om.

Ze hebben nu namelijk een grote zandbak waar ze hun creativiteit op kunnen botvieren.

Welke ouder maalt er nu om vuile schoenen of een vieze broek

als je ziet welke kunstwerken ze hier samen tevoorschijn toveren?

10- tot 12-jarigen die hier heel wat meer leren dan rekenen en taal:

Mooi, hè?

Bestaande gebouwen zijn onderhevig aan voetvertrappelingen, zondvloeden 

en afbraak voor nieuwe bouwprojecten.

Deze tijdelijke tentoonstelling wordt dan ook wekelijks 

van nieuwe kunstwerken voorzien :-)

Een zaligheid om te passeren!

Review spel: Machi Koro. Bouw je eigen stad

Sinterklaas bracht ons het nieuwe spelletje "Machi Koro. Bouw je eigen stad."

Na één keer spelen waren we meteen fan.

Ondertussen hebben we het al drie keer gespeeld

en zijn we nóg grotere fan.

Wat een tof spel, eenvoudig maar geniaal.

Maar ook wel verslavend, je bent bij deze gewaarschuwd ;-)

Wat zit er allemaal in de doos?

Kaarten, 2 dobbelstenen, muntfiches en de spelregels.

De spelregels beslaan maar 3 kantjes van een dubbel geplooide A4-pagina.

Machi Koro is dan ook een eenvoudig spel dat gemakkelijk uit te leggen is.

Zelfs mijn zoon van net 5 heeft meegespeeld,

we hebben hem alleen moeten helpen met de tekst op de kaarten voor te lezen.

Opzet van het spel:

Iedereen krijgt als startkapitaal 2 "gebouwen" en 4 "bezienswaardigheden" en 3 munten.

De 4 bezienswaardigheden zijn nog donker.

Pas als je ze betaalt, mag je ze omdraaien en krijg je pas hun voordeel:

Elke bezienswaardigheid heeft zo zijn voordeel:

Diegene die het eerst zijn 4 bezienswaardigheden heeft verwezenlijkt (aangekocht),

is de winnaar van het spel.

Spelverloop:

Alle kaarten liggen open op tafel zodat je kan lezen welke kaart welk voordeel inhoudt.

Met vier spelers ziet dat er na een tijdje zo uit:

Om beurten gooi je met de dobbelsteen.

Het aantal ogen veroorzaakt acties,

niet alleen op jouw kaarten maar ook op die van je medespelers.

Zo kan je geld verdienen (of soms ook verliezen) 

waarmee je extra kaarten (gebouwen) kan bijkopen

die weer extra geld opbrengen.

Je hebt bijvoorbeeld de supermarkt gekocht,

daarvoor heb je 2 munten betaald 

(de prijs staat links onderaan op de kaart, in de munt).

Telkens de dobbelsteen een 4 aangeeft, geldt die kaart.

Als jij zelf een 4 hebt gegooid, krijg jij 3 munten.

Als je een bos hebt gekocht (kost 3 munten),

krijg je telkens een munt, eender wie er met de dobbelsteen een 5 heeft gegooid.

Zo heeft elke kaart een functie waarmee je geld kan verdienen.

Als je voldoende geld hebt, kan je een bezienswaardigheid aankopen,

die je ook weer voordelen oplevert.

Aan jou om te beslissen welke kaarten je koopt 

en dus welke gebouwen je in je stad opzet.

Hoe meer gebouwen er in je stad staan, hoe meer geld je binnen krijgt.

Maar pas op: ook je medespelers bouwen aan hun stad 

en sommige kaarten zijn pestkaarten, 

bijvoorbeeld de serie van als er een 6 wordt gegooid

(van deze 3 mag je er gelukkig maar eentje in je stad bouwen):

Spelvoorbeelden en tactiek:

Met deze onderliggende stad heb ik bijvoorbeeld een spel gewonnen:

Mijn tactiek was om zo vlug mogelijk de bezienswaardigheid "radiostation" te kopen.

Daarvoor moest ik wel 22 munten betalen maar dan mocht ik per beurt 2x gooien!

Ik zorgde dus eerst voor een basisvoorraad kaarten waarvan de cijfers het vaakst gegooid worden

(zolang er met 1 dobbelsteen wordt gegooid was dat hier 2 en 5).

Deze tactiek heeft me in elk spel geholpen om te winnen 

maar toen we met 4 speelden, werd ik nipt gevolgd door mijn 5-jarige zoon zonder tactiek.  

Hij kon de volgende beurt al zijn laatste bezienswaardigheid kopen met deze kaarten:

Ik wil het spel dus zo vlug mogelijk opnieuw spelen met eens een andere tactiek :-)

Onze mening:

Doordat er met 2 dobbelstenen wordt gegooid 

(toch als je je treinstation hebt gekocht),

zijn er 12 mogelijkheden van uitkomst.

Mede door het grote aanbod aan gebouwen,

het beperkt aantal geld dat je bezit

en de keuzes die je zelf kan maken over welke gebouwen je koopt,

maakt dat dit spel telkens anders kan gespeeld worden.

Voorlopig vind ik het met 2 spelers het leukste,

dan speelt het spel zich ontzettend snel,

zelfs vanaf de eerste keer spelen;

mijn dochter uit het tweede leerjaar was direct helemaal mee:

Meestal hou ik niet zo van spelletjes met een dobbelsteen:

je bent dan afhankelijk van het geluk dat je goed gooit.

Machi Koro is een uitzondering.

Je geluk hangt maar voor een klein deel af van de ogen van de dobbelsteen.

Grotendeels kan je dit opvangen door te beslissen welke kaarten je koopt.

Het is voor mij alles wat een spel moet zijn:

eenvoudig, gemakkelijk uit te leggen, 

niet te lange spelduur, spannend,

lage geluksfactor, 

enige tactische input is mogelijk maar niet vereist 
(zo kunnen onze kindjes ook meespelen).

Ja, wij zijn fan!

Terecht genomineerd voor speelgoed van het jaar 2015 in Nederland!

"Machi Koro. Bouw je eigen stad"
door Masao Suganuma, uitgegeven door White Goblin Games.

2-4 spelers, vanaf 7 jaar, ongeveer 30 minuten speeltijd.

Let op dat je de Nederlandstalige versie koopt en dat het de basisversie is! 

Er bestaat namelijk ook "Machi Koro Haven" en "Machi Koro Metropool",

die komen op ons verlanglijstje!