Deze maand deed Mie Fantasie haar eerste communie.
Maanden op voorhand waren we daar al mee bezig,
Mie Fantasie in haar hoofd
en ik in de praktijk.
Ik pinde erop los om ideetjes op te doen,
uiteraard "in het verborgene" want half de familie volgt mij op pinterest.
En daar ontdekte ik de mogelijkheden van taartonderleggers,
ofte "doillies".
Niet alleen had ik toevallig nog een mega voorraad liggen
van zo'n papieren onderleggertjes voor de engeltjes van eind vorig schooljaar
(doet dit u er ook aan denken dat u dringend werk wil maken
van dank-voor-het-fijne-schooljaar-cadeautjes? Dit geheel terzijde ;-)) ,
die doillietjes pasten ook helemaal in de sfeer van de communie:
Mie Fantasie wou een wit kleedje "waarmee ze kon draaien"
en ze koos een heel romantisch prachtkleed
(waarvan straks de fotootjes volgen).
Aangezien die doillies ook iets romantisch uitstralen en wit zijn,
was het thema voor haar mooiste dag gekozen.
Dus zette ik me aan het knutselen met de doillietjes.
De uitnodiging is een A4 in de helft doormidden geknipt en dan in drie gevouwen
met binnenin de tekst en aan de buitenkant een doillie er rond geplakt.
In dezelfde kleur (paars, de rechtse foto is het meest realistisch) kocht ik ook enveloppen.
De menu is een doillie met daarop in sierlijke letters de gangen geschreven (in hetzelfde paars).
Die legde ik op elk bord. Iedereen vond het ontzettend origineel.
Bloempjes pronkten in een glazen yoghurtpot
met er rond hetzelfde paarse papier en daarop een doillie gekleefd.
Daarvoor maakte ik handig gebruik van mijn lijmpistool.
Allemaal in dezelfde romantische sfeer als haar kleedje.
Haar jurk die ze zelf gekozen heeft.
Ze wist op voorhand wat ze wilde:
een wit kleedje waarmee ze kon draaien.
En dat vond ze ook.
De foto's maakte ik zelf.
Dat was niet zo simpel want ik vond geen babysit voor onze andere 2 pagadders.
Dus maakte ik een ingevlochten vlecht bij dochterlief,
stak er fijne gipsbloemetjes in,
om vervolgens naar het park te trekken
met een prachtig uitgedost communicantje,
een buggy waarin ik de jongste vast gespte
en een hele lading boeken om die kindjes twee uur zoet te houden.
(die hadden overigens hun slechtste kleren aan)
Wielfreak wou ook eens poseren ;-)
Het is allemaal goed gekomen:
de foto's,
en het belangrijkste: de dag zelf.
Het was een zalige dag met stralend weer,
we hebben er echt van genoten!
In de kerk was er een fotograaf
en mochten we zelf geen foto's nemen.
Ik ben al benieuwd naar zijn foto's,
dan kan ik een album maken
van Mie Fantasie haar eerste communie,
waar ze al jarenlang naar uitkeek.
En het was de moeite om naar uit te kijken:
zo'n prachtige dag!