woensdag 30 april 2014

6 tips voor een vlottere ochtendrush



1)  Dek de ontbijttafel reeds de avond voordien, dat is al tijd uitgespaard.


2)  Sta op tijd op, nog voor de kinderen wakker zijn.  Zo kan je jezelf rustig klaarmaken en kom je niet in de auto tot de ontdekking dat je slechts één oorbel in hebt.  (ja, ik spreek uit ervaring)



3)  Roep het traagste kind eerst op.  Hier is dat de oudste.  Die heeft tijd nodig om wakker te worden en doet ’s ochtends een half uur over één boterham.  Een half uur, 30 minuten voor misschien 8 hapjes.  De korsten laat ze dan nog liggen, anders zou het gegarandeerd nog langer duren.



4)   Zet de boekentassen ’s avonds klaar zodat enkel de brooddoos er nog in moet.  Of maak eventueel de brooddozen ook al de avond voordien maar laat ze dan wel overnachten in de koelkast.
Hier stop ik ook het tien-uurtje pas ’s ochtends in de boekentas.  Ze krijgen namelijk enkel een koek of ander lekkers zoals rozijntjes of een stuk appel als hun boterham op is.  Als hun boterhammetje niet is opgeraakt, gaat dat in de koekendoos.  Kwestie van hen wat te motiveren om toch te ontbijten.



5)   Roep niet op de kinderen.  Dat heeft totaal geen effect en werkt vaak zelfs averechts.  Iedereen wordt er gestresseerd van, ook jijzelf.
In plaats van te roepen, ga je naar het betreffende kind.  Als hij niet luisterde omdat je hem al 3x had geroepen om tanden te komen poetsen, neem je hem mee naar de badkamer.  Schreeuwen dat het nu tijd is om te maken dat hij in de badkamer is, zorgt alleen maar voor frustraties.  Door hem zelf te komen halen, laat je hem zien dat het menens is en dat hij moet luisteren naar jou.  Wedden dat hij volgende keer wel direct luistert om zijn tanden te komen poetsen?  *voorlopig enkel ervaring met kleuters*



6)  Laat de kinderen elkaar helpen.  Bij ons ritst de oudste de jas van de middenste dicht terwijl ik de kleinste aankleed.  Uitbesteden die handel!  En op rustige momenten kan je hen oefenen in zelf aankleden.  Vanmorgen hadden we nog wat tijd over (een zeldzaamheid) en heb ik Wielfreak begeleid om zelf zijn t-shirt te leren aandoen.  “Ik kan dat niet” was zijn motto maar het is hem toch gelukt! 
Hoe vlugger ze zelf iets kunnen, hoe vlugger jij niet meer moet helpen en hoe langer je dus ’s ochtends kan slapen.  Dubbele winst!



En op sommige dagen gaat het al wat vlotter dan op andere dagen. 


Toch vind ik de “ochtendrush” nog verschrikkelijk lang duren.  Toen manlief en ik nog kinderloos waren, ontbeten we samen op ons gemak om dan gezellig samen naar het station te fietsen.  Op maximum 45 minuutjes waren we de deur uit.  Nu staat mijn wekker om iets na 6u.  En om 8u zijn we nóg niet klaar. 
Hoe kan dat toch in hemelsnaam zo lang duren?  Dat vraag ik mij elke dag opnieuw af.  En omdat ik binnen een jaar of 20 me dat ook wel eens zal afvragen maar die ochtendrush dan (hopelijk toch) de "rush" kwijt is, heb ik het even opgeschreven.   

De realiteit:

  • 6u05: Mijn wekkerradio begint te spelen.  Aangezien die niet alleen muziek laat horen maar ook erg vervelend piept, is het een stimulans om op te staan.  Ik kan hem namelijk niet vanuit mijn bed uitzetten; ik heb hem met opzet wat verder op mijn nachtkastje staan zodat ik er echt wel uit moet.
  • 6u10: Toilet- en badkamerbezoek, alwaar ik goeiemorgen zeg tegen manlief.
  • 6u30: Ik spring in mijn kleren.
  • 6u40: Ik ontbijt: een stuk fruit, gevolgd door 'zelfgemaakte' muesli (havermout met wat noten) met surrogaat-yoghurt.
  • 6u50: Manlief maakt de melkflesjes klaar en ik de boterhammetjes zodat de kindjes om 7u direct kunnen beginnen met drinken of eten. 
  • 6u55: Manlief roept de kindjes op (als ze al niet wakker zijn), trekt de rolluiken op, zet boven de ramen open en vertrekt met de fiets naar het station om naar zijn werk te gaan. 
  • 7u: De pamper van Wielfreak gaat uit en de twee oudsten bezoeken het toilet en de badkamer.
  • 7u05: Ik zet de kindjes aan het eten/drinken en ontdoe Minimie van haar slaapzak en spoel haar neusje.
  • 7u10: Ik geef borstvoeding aan Minimie.
  • 7u25: Ik zet Minimie aan tafel en smeer haar twee boterhammen die ik in kleine stukjes doe.  Ondertussen spoor ik de twee oudsten aan om nog verder te eten. 
  • 7u30: Ik ga boven de ramen dicht doen en stop onderweg de brooddozen in de boekentassen.
  • 7u35: Ik poets mijn tanden en neem Wielfreak mee naar de badkamer om zijn tanden te poetsen.  Als ik de twee oudsten allebei mee naar de badkamer neem, treuzelen ze te lang of maken ze ruzie.
  • 7u40: Terwijl ik Mie Fantasie naar de badkamer stuur om tandjes te poetsen, breng ik Minimie naar haar park in de living.  Van daaruit neem ik Wielfreak mee naar toilet.  Vaak moet er nog iemand grote boodschap doen dus billen afvegen is op dit moment ook quasi standaard. 
  • 7u45: Ik begeleid (lees: commandeer) Mie Fantasie in het aankleden terwijl ikzelf Wielfreak verder aankleed: zijn broek, kousen en schoenen.  Helaas ontstaat er hier vaak nog een zoektocht naar een verloren kledingstuk: een schoen die gisterenavond op zijn plaats was gezet blijkt plots spoorloos.  Een golfje (vestje) of een kousenbroek die onder de zetel zijn beland in plaats van op de klerenstoel...  Stijgende stress-factor!
  • 7u53: Dan wordt het dringend tijd om de haartjes te kammen en bij Mie Fantasie ook nog staartjes, vlechtjes of dotjes te maken.
  • 8u: Ik haal Minimie uit haar park, ververs haar pamper en doe haar jas aan.
  • 8u05: Ik ben klaar met Minimie en ga haar in de auto zetten.  Onderweg zeg ik tegen Wielfreak en Mie Fantasie dat ze hun jas moeten aandoen.  En duim ik dat er niemand meer naar toilet moet!
  • 8u10: Ik open de autodeuren voor de twee oudsten zodat ze in de auto kunnen kruipen.  Ondertussen ga ik mijn schoenen aandoen.
  • 8u12: Ik zet de kindjes vast in de auto.  Da's meestal een enorm gedoe want Wielfreak wringt graag tegen en met dikke jassen aan is het eens zo moeilijk om hen vast te klikken terwijl ikzelf sta te zweten in mijn jas.
  • 8u15: De auto start; we vertrekken.  Hopelijk staan we niet in de file!
  • 9u: Ik kom terug thuis en ben al compleet uitgeput nog voor de dag goed en wel begonnen is...

Om dan nog maar te zwijgen over niet uitgeslapen kinderen die minutenlang luidkeels staan te huilen.
Of over discussies zoals:
"die broek zakt af, die doe ik niet meer aan!"  of
"die trui is lelijk" of
"ik wil 2 ingevlochten vlechtjes" als er nog maar net 1 seconde over is voor een gewone staart. 
Scènes met tranen en krijsen, u kunt het zich niet voorstellen!  Behalve als u zelf ook kinderen hebt natuurlijk ;-)


Sommige ochtenden lukt het wonderwel om zelfs allemaal tegen 8u in de auto te kruipen.  Andere dagen loopt het dan weer tergend traag en is het reppen en spoeien om dan nog tegen 8u23 naar buiten te rijden... 
(En toch zijn we nog nooit te laat geweest.  Hout vasthouden!)



En hoe doen jullie dat 's morgens?  Zetten jullie ook de ontbijttafel 's avonds al klaar?  Heb jij nog een ultieme ochtendtip?  Werken jullie kindjes altijd even enthousiast mee tijdens de ochtendrush?  En hoe krijgen jullie iet of wat ontbijt in die kindermondjes?

5 opmerkingen:

  1. Hier staan we op om 7u, allemaal samen, kindjes gaan naar toilet, ondertussen neem ik de kleren, na toilet springen ze hier onder enige aanmoediging in de kleren, tegen 7.25 zit iedereen aan tafel, boterhammetjes worden gesmeerd, koffie wordt gedronken (belangrijk!!!)Boekentasjes worden klaargemaakt. Daarna met ons vieren tegelijk tanden poeten. Tegen iets voor 8 iedereen in de schoenen en de jassen en 8.05 is iedereen de deur uit! Papa brengt zoon te voet naar school en keert dan nog eens huiswaarts om de tafel af te ruimen, ik neem de jongste met de fiets nr de creche en om 8.22 spring ik op de trein! Het gemak van op wandelafstand van alles of te zitten! Anders zou ons dat hier totaal niet lukken!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wij staan om 7u op en zijn om iets na 8 de deur uit. :)
    Ze kiezen zelf hun kleren op hun kamer (tandenpoetsen doen we 's avonds, dat scheelt), dan gaan we naar beneden om te eten. Om half 8 heeft iedereen gegeten. Dan doen ze zelf hun kleren aan en als er nog tijd over is mogen ze nog spelen.
    Ik heb hier een blad gemaakt met onder elkaar eten, kleren, spelen. Met telkens tekeningen naast omdat ze nog niet kunnen lezen.
    Boekentassen maak ik 's avonds volledig klaar. Over de appelstukken giet ik wat citroensap tegen het bruin worden.
    Het loop hier dus redelijk gesmeerd, Meestal. :D

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ah ja, toen ik nog maar 2 kindjes had, kon ik ook bijna een uur langer slapen! Dat was ik al vergeten. Er kruipt blijkbaar best wel wat tijd in zo'n klein hummeltje, vooral borstvoeding geven (want ondertussen kan je moeilijk iets anders doen) en verluieren. Dat betert wel weer, zeker? :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik hanteer ongeveer dezelfde principes. Sinds mijn twee 4,5 jarigen iets meer zelf sta ik maar om 6h30 meer op. Eerst douch ik zelf. Ondertussen doet dochterlief haar kleren aan, want zij is meestal dan al wakker. Kleren liggen wel altijd klaar van avond voordien. 6h45 zoon uit bed koteren, en aansporen om zich aan te kleden, ik moet daarbij wel beetje helpen ;-). 7h ontbijt. Duurt voor mij 15 minuten, zij treuzelen tot 7h30-7h45... Ondertussen doe ik voor ons drietjes. De boterhammendozen klaar, fruit, water, koeken... Eerste kind dat klaar is moet zijn/haar boekentas vullen, tanden potsen, handen wassen, en jas aandoen. Ondertussen ook de volgende... Ik poets mijn tanden ergens tussendoor. 7h55 vertrek te voet naar school. 8h afscheid aan schoolpoort. 8h15 aankomst werk (met de fiets). Ik heb vorig jaar een hele tijd pictogrammen gebruikt om die routine en structuur er in te krijgen en dat heeft echt veel geholpen, vooral voor de zoon, die veel nood heeft aan structuur.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik dek altijd de avond van te voren de tafel. Ook zorg ik dat overal twee schoenen van zijn, dus geen gezoek naar missend schoeisel.

    Ik heb hiervoor gekozen, omdat ik de stress niet meer wilde. En het helpt echt.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen