vrijdag 22 augustus 2014

Over de dochter die haarzelf een turnzak naaide

"Mama, mag ik ook eens naaien?"
Hoeveel keer had ze die vraag nu al gesteld?
Zo'n machien heeft precies wel aantrekkingskracht,
ook al naai ik zelden als de kinderen wakker zijn.
Maar allez, ze vroeg het op een goed moment:
de jongste deed net een middagdutje
en we hadden niets anders om handen.

Daar gingen we...
Eerst probeerde ze het op een overschotje:


Bange oogjes,
direct gevolgd door euforische oogjes:
"ik naai, ik naai echt!"


Jaja, ze had de microbe te pakken.
Ze wou nóg!
Nu gaat het kind binnen 10 dagen naar het eerste leerjaar
en stond er dus al heel de vakantie op mijn lijstje:
"turnzak naaien"

Ze mocht een stofje kiezen uit mijn voorraad,
ook een bijhorend binnenstofje,
en ze dan zelf knippen met de stofschaar


en spelden


om dan echt te kunnen naaien





We hadden geen oranje garen in huis,
maar ze wou niet wachten,
"dan doe ik het wel met rood"
en zo geschiedde:


Zo kan je dus nog beter zien dat ze het echt zelf gemaakt heeft ;-)




(door op de foto's te klikken, zie je ze groter)


Stof: stoffenspektakel mei 2012
Touw: Den Depot

En hoe zit dat bij jullie?
Vragen jullie kinderen vaak om ook eens te mogen naaien?

3 opmerkingen:

  1. Super opvolging verzekerd. Dat heeft ze goed gedaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Om trots op te zijn. Zowel op de dochter als op haar mooie creatie!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. SUPER trots op wezen ;) hier is ook een klein meisje aan het zeuren om er op te mogen, en nu ik dit zie denk k dat we er samen maar eens aan gaan wagen ;) dank je wel voor dit zetje in de rug!

    BeantwoordenVerwijderen