vrijdag 16 oktober 2015

Literatuur met de grote en de kleine L

De leesmicrobe heeft me een jaar geleden terug besmet.
Sinds de geboorte van Mini-me (begin 2013)
had ik naast "Oei ik groei" niet veel andere boeken meer open gehad.
Maar nu heb ik de smaak weer te pakken.
De afgelopen zomervakantie heb ik me vaak 
met een boek op een bank in het zonnetje genesteld
- of in de schaduw als het in de zon te warm werd -
- in eigen tuin of in de speeltuin.


Op de blog van Sabrina zag ik dat zij sinds kort maandelijks weergeeft
welke boeken zij gelezen heeft of aan het lezen is.
Aangezien ik dat zelf ontzettend interessant vind,
deel ook ik graag met jullie mijn leestips,
wat uitgebreider dan die enkele lijntjes onder de Pinterest-afbeeldingen.
Eigenlijk zoals mijn deelname aan Kikker leest in 2012.

Gisteren las ik de laatste bladzijde van "Kom hier dat ik u kus" van Griet Op de Beeck.
Ik ben blij dat ik hem helemaal uit heb gelezen,
niet opdat ik er van af zou zijn
(als een boek me niet aanstaat, lees ik het toch niet uit).
Nee, ik ben blij dat ik heb volgehouden tot het einde,
dat ik de saaiere middelste delen heb doorploeterd,
om toch het gevoel van het boek mee te krijgen.
Het is een boek dat je aan het denken zet over je eigen leven,
over je relaties met anderen.
Normaal hou ik daar niet zo van,
omdat het er meestal vingerdik opligt,
maar in dit boek kwam het juist niet opdringerig over.

Tegelijkertijd las ik "Wij en ik" van Saskia De Coster.
Heel toevallig raken beide boeken dezelfde thema's aan:
je relatie met je ouders, de groei van je persoonlijkheid die daarmee samenhangt,
de dood van een ouder, je relatie met anderen.
Beide boeken lopen ook over verschillende jaren:
"Wij en ik" begint in 1980 en springt hoofdstukgewijs verder de toekomst in tot in 2013.
"Kom hier dat ik u kus" begint met de negenjarige Mona in de jaren 70, 
vervolgt in 1991 en eindigt in 2002.
De schrijfstijl van de negenjarige Mona steekt na een tijdje wel tegen.  
Ik las al eens eerder een heel boek vanuit het gezichtspunt van een vijfjarige, 
"Kamer" van Emma Donnoghue, 
en daar stoorde dat eenvoudig taalgebruik niet.

"Wij en ik" leest wel veel trager dan "Kom hier dat ik u kus".
Ik heb er meer dan 3 maanden over gedaan om het uit te lezen
en vaak gedacht: "ik stop er mee".
Misschien omdat in "Wij en ik" in elk hoofdstuk een ander personage uitgediept wordt.
Nee, "uitgediept" is niet het goede woord
want ik vond de personages van "Wij en ik" gewoonweg niet boeiend,
helemaal niet uitgediept en zelfs niet inlevend geschreven.
In "Wij en ik" lees je afwisselend de gebeurtenissen 
vanuit het oogpunt van de vader, moeder, grootmoeder en dochter.  
Zo krijg je niet echt een band met je personage doorheen heel het boek.
De Coster heeft meer aandacht voor het beschrijven van de omgeving
dan voor het neerzetten van echte personen met gevoelens en gedachten.
Bijvoorbeeld in de verkrachtingsscène kon ik totaal niet vatten waarom die man dat deed,
terwijl dat precies wel de bedoeling was van De Coster.
Daar slaagt Op de Beeck wel in,
al overdrijft zij dan weer met haar hoofdstuklange opsommingen 
van bijvoorbeeld waarvan Mona houdt.  
Enkele zinnetjes volstaan volgens mijn persoonlijke mening wel 
om een idee te krijgen van een beeld van een personage.  
Het overdrijven doet het net minder echt schijnen.

Ook de oudste dochter heeft de leesmicrobe geërfd.
Bijna heel de grote vakantie bracht ze lezend door,
bij mooi weer in de hangmat zodat ze toch wat buitenlucht kon opsnuiven.


En ook de afgelopen maand heeft ze weer heel wat boeken verslonden.
Soms maan ik haar aan om te spelen in plaats van te lezen,
maar dan antwoordt ze: "straks, het is net spannend!" of "nog één bladzijde!" 
en zit ze een uurtje later nog steeds met haar neus in haar boek...
Zo las ze enkele weken geleden op een zaterdagmiddag maar liefst 172 pagina's.
Anderhalf boek, vers van de bibliotheek, had ze er al weer doorgedraaid.
Ach ja, het kan niet echt kwaad, zeker? 
En ik kan er toch ook wel van genieten als ik haar gniffelend in de zetel haar blad zie omslaan.
Ik heb haar daarom ingeschreven in de Kinder- en Jeugd- leesjury Vlaanderen
Daar lezen alle deelnemers dezelfde 8 boeken
waarover ze op hun bijeenkomsten dan discussiëren of creatief aan de slag gaan.
Echt iets voor onze boekenwurm!

En jij?  Lees jij veel?  Of heb je ook boekenwurmen als kinderen?
Heb jij "Kom hier dat ik u kus" of "Wij en ik"? ook gelezen en wat vond jij ervan?

4 opmerkingen:

  1. Een jaar geleden kreeg ik een e-reader, en sindsdien lees ik ook weer veel. Jouw twee boeken las ik ook, en ik herken wel wat je er over schrijft. Ik zal ook eens een lijstje maken, want ik heb echt pareltjes gelezen. En Kato heeft jammer genoeg de leesmicrobe nog niet te pakken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb ze nog niet gelezen, de boeken die je noemt, maar ik ben dat wel van plan. Ooit eens :-) Heerlijk, zo'n boekverslindende dochter. Ik prijs mezelf gelukkig met twee kindjes die dolgraag boekjes 'lezen' al ben ik wel benieuwd hoe het gaat zijn eens Anna zelf gaat kunnen lezen...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben in het begin van de zomervakantie begonnen in een boek. Halfweg ben ik nu ;) En ik vind het een goed en spannend boek. Dus daar ligt het niet aan. Maar echt... mijn kinderen ruiken dat van ver precies als ik een boek open doe. Dan moeten ze plots van alles anders hebben en doen ;) Tja... Ooit....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh ik herken me in uw dochter :-), uren heb ik gelezen vroeger.
    Nu beperkt het zich meestal tot de Flair en Libelle in de week en op vakantie dikkere boeken ;-), ik ben echt 'weg' als ik lees dus doe ik het meestal als mijn man in de buurt is om op de kinderen te letten of ze profiteren van de situatie ;-) of als ze slapen natuurlijk.
    Ik ben ook wel zo iemand dat mijn boek niet snel opzij kan leggen en lees ook vrij snel, dus lang doe ik niet met een boek eens ik begin.
    De zoon leest af en toe wel eens, maar niet zoveel als uw dochter, ik ben benieuwd voor onze dochter volgend jaar als ze zelf kan lezen want in prentenboeken enz ziet ze wel graag en verzint dan haar eigen verhalen en haar vriendenboekje moest ik vorige week maar heel de tijd terug voorlezen totdat ik het echt beu werd :-p

    BeantwoordenVerwijderen