Een test om van te snoepen

Deze week viel mijn oog in de winkel op een nieuw product: 

Aangezien ik gewone slagroom moeilijk verdraag, móest ik dit gewoon eens proberen.  Eens zien of ik daarmee toch nog lekkere dessertjes kan maken zonder de nare gevolgen te hebben van mijn lichte lactose-intolerantie.

Ik maakte gisterenavond chocomousse naar Jeroen Meus. We hadden toevallig nogal wat chocolade liggen, ziet u.

 

Vandaag proefden we ervan en hij was heerlijk.  We smaakten niet dat er geen echte slagroom was gebruikt.

Ik versierde ook nog mijn smurfentaart met de alpro-room.  Hier liet ik jullie eerder al kennismaken met deze heerlijke taart.

 
(het kruimeldeeg met de abrikozenvulling, net uit de oven)

De room is gemakkelijk op te kloppen.  Op 't eerste zicht dacht ik dat hij wat waterachtig was maar dat bleek niet zo te zijn.  Hij kan prima in een spuitzak en spuit er redelijk goed terug uit.  

Enkel als je grotere toefjes wil maken, lukt het niet zo goed als met echte slagroom.  

Maar het was wel lekker. 

Ook op de smurfentaart proefden we het verschil niet met gewone room.  Enkel als je zo proeft van de room alleen, vond ik het niet zo smaken (maar slagroom lust ik ook niet, dus dat wil eigenlijk nog niks zeggen).

Dat gaan we nog kopen!
En ondertussen is dit proefkonijn waarschijnlijk al weer een kilootje zwaarder.  Wat offer ik me toch op ;-)