woensdag 7 mei 2014

Typisch jongens?

Die zoon van ons, dat is zo'n verschil met de dochter!  
Ik weet dat je niet mag vergelijken maar toch, elke mama doet het.
En ik dus ook.

Van kleins af aan wou onze oudste dochter alles zelf doen.
Zelf kleren aandoen, zelf boterhammen smeren, ...
Onze middelste, de zoon, daarentegen, 
die wou gediend worden.
Zo zei hij eens letterlijk: "jij kan dat toch zelf?"
toen ik hem vroeg zijn schoenen aan te doen.

Zijn motto is: "ik kan dat niet" of "jij doen"
De kleuren leren?  Dat hoeft toch niet.
Tellen tot 10?  Dat kan ik niet!
Behalve als het hem goed uitkomt.
Dan weet hij ineens dat hij de oranje beker wil
of dat 8 snoepjes meer is dan 7 snoepjes.

Hij kan perfect zijn auto's tellen, alle veertien op een rijtje.
Tot veertien tellen, wablieft?
Jaja, onze zoon die niet eens tot acht telt zonder fouten 
kan dus wel probleemloos zijn auto's of zijn stickers tellen!
Als 't zoiets maar is!


 En dan vraag ik mij af:
is dat nu typisch voor een tweede kind?
Omdat de oudste alles al kan 
en hij dan misschien minder gemotiveerd is om het ook te kunnen?

Of is dat nu typisch voor jongens?

Hoe is dat bij jullie?

6 opmerkingen:

  1. Hihi! Ik denk typisch voor jongens hoor. Mijn oudste en jongste zijn jongens, de middelste een meisje. Mijn dochter wou ook altijd alles zelf doen en de jongens zijn... net zoals jouw zoon.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nog lastig te zien hier, zoonlief is bijna 20 maanden haha. Maar dochterlief wou in ieder geval wel alles zelf doen ^^ Maar tellen, komt nu pas echt goed (4 jaar en 9 maand) Maar goed als ik dan vergelijk (ja dat doe ik ook haha) met de kids op school, kon zij weer veel beter puzzelen bijvoorbeeld.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Yep typisch jongens! Hier een toch wel slimme zoon (4j) die zich heel graag laat bedienen en soms niets meer zelf kan, en een dochter (2j) die ruzie maakt om alles zelf te mogen doen! Zelfs de jongste dochter (10 maanden) doet al veel moeite om zo zelfstandig mogelijk door het leven te gaan ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bij ons ietwat gelijke kinders (slechts 2 hier); dochter wordt dra 5jaar, zoon wordt in sept 3 jaar.
    De zoon wil àlles wat de dochter kan ook leren en kan ook al vlotjes tot 12 tellen (alleen, als zus meetelt, doet hij ook mee verder), hij wil de letters ook al leren (maar kan ze nog niet hoor :), wil ook al 'schrijven', wil ook zijn kleren/schoenen zélf aan- en uitdoen, de kleuren kent hij ook bijna allemaal, ... grote zus is er dan ook écht mee bezig, een tweede mamaatje of juffrouw als het ware :)
    Spijtig genoeg wil hij één ding ECHT niet achterna doen: op het potje/wc-brilletje weigert hij PERTINENT! Dus karaktertje telt ook wel mee denk ik...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hee, hebben wij dezelfde zoon misschien? Ik hoorde mezelf precies vertellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hier was dat zo met Kato op school: de juf was er van overtuigd dat ze in het eerste kleuterklasje nog niet tot 10 kon tellen, terwijl ze vlot tot 20 kon tellen thuis. Als mevrouw er geen zin in heeft, doet ze het niet. Een blijvende karaktertrek helaas. En Lukas is echt niet geinteresseerd in tellen, die kan nu nog maar net tot 10. En dat gaat idd beter met auto's of snoep :-)

    BeantwoordenVerwijderen