Lentekriebels

Wat een heerlijk zonnetje!

Het geeft me zoveel energie om er terug in te vliegen

na al die zieken hier in huis.

Ik vond de grote voorjaarsschoonmaak altijd een belachelijk woord.

Alsof poetsen en opruimen tijdsgebonden is.

Alsof je zin kan hebben in schoonmaken?

En nu hebben de lentekriebels me zelf te pakken!

Vorige week ben ik gestart met rommelen.

Het was dan ook echt wel nodig.

Na al die jaren met continu kleine kindjes rond me heen,

kwam er vorige jaren niet veel in huis van de lenteschoonmaak.

Ik had al mijn hoop gesteld op het najaar

omdat mijn jongste vanaf september naar school ging.

Maar door mijn bekkenproblemen moest ik die goeie voornemens aan de kant schuiven.

Ondertussen gaat het gelukkig terug heel wat beter met mijn bekken

dus nu kan ik er echt invliegen!

Wat heb ik al gedaan?

• De babyspulletjes zijn al grotendeels opgeborgen.  Sommige dingen - zoals de twee babybedjes, de wieg, de eetstoelen, de lakentjes en het park - hou ik bij voor eventuele kleinkinderen.  Die staan in een hoekje van de zolder goed aan de kant.
  Dat was een heuse karwei!  Zoveel babyspullen dat je allemaal bij elkaar krijgt!
• De kamer van Wielfreak heb ik volledig stofvrij gemaakt.  Begin april wordt hij getest op allergieën want hij heeft al sinds zijn griep last van jeukende ogen en is hij erg vermoeid.  Dat zou wel eens huisstofmijt kunnen zijn.
  Er stond een beetje speelgoed op zijn kamer en op zijn nachtkastje had hij enkele persoonlijke spulletjes tentoon gesteld.  Die heb ik allemaal verplaatst.  Hij heeft nu in zijn kamer enkel nog een bed, een stofvrije kleerkast en een nachtkastje met daarop een lampje.  De gordijnen heb ik gewassen, de ruiten gekuist.  Zelfs tussen de chauffage heb ik stof afgedaan.
• Het speelgoed is geordend.  Het babyspeelgoed en speelgoed waar niet mee werd gespeeld, is weg.
• Mijn naaitafel is opgeruimd.  Dat was nodig.  Ik had namelijk de slechte gewoonte om me enthousiast in projectjes te storten en daarbij alle stoffen uit te halen die ik zou kunnen gebruiken.  Maar omdat ik nooit kan kiezen in mijn stapel stofjes, eindigde het vaak met de helft van mijn stoffenvoorraad op mijn naaitafel.  Daar dan nog patroontjes bij, mijn naaikoffertje én de te herstellen kledingstukken die ik alsmaar liet liggen (omdat mijn humeur dat niet echt prioriteit vindt), maakte mijn naaitafel tot één groot rommeltje.  En dat is nu allemaal mooi opgeruimd.

Wat wil ik nog doen?

• De kleerkasten van de kindjes moet ik dringend klaar maken voor de lente en de zomer.  Dat is een never ending story.  Wellicht herkent elke moeder dit karweitje om elk seizoen te moeten schuiven in de kleerkasten: wat past nog, wat is te klein, wat moeten we nog bijkopen?  Gaat dit volgend jaar nog passen of gaan we het al opzij leggen?  En welke stapel was nu weer die met de zomerkleertjes van Mie Fantasie maatje 104 die opzij lagen voor haar jongere zus?  Waarom liggen die achter de winterkleren maat 110?
• De slaapkamer van de meisjes verdient ook nog een extra grondige poetsbeurt.  Ik vind het ongelofelijk hoe vlug er in de slaapkamers altijd nieuwe stofwolken op de vloer liggen.
• De keukenkastjes wil ik ook nog eens onder handen nemen.  En de dingen die ik niet vaak gebruik, verhuizen naar de zolder zodat ik gemakkelijker aan mijn bakvormen kan.
  

En dan denk ik: hoe doen jullie dat?  

Ik heb het geluk van daar overdag aan te kunnen werken.  

Maar als je buitenshuis gaat werken, wanneer kom je daar dan aan toe?  

Je kan toch onmogelijk kleerkasten uitrommelen terwijl de kinderen slapen?  

En ben je 's avonds niet veel te moe om daar nog energie in te steken?  

Dat zijn ook geen dingen die een poetsvrouw kan overnemen.

Of stellen jullie minder eisen, komt je moeder helpen 

of blijft het bij jullie gewoon properder omdat jullie veel minder thuis zijn dan wij?  

Daar ben ik nu eens echt benieuwd naar!  

Laat je het weten via een reactie hieronder of via Facebook?

(foto's van Pixabay)